چهره های سبکی و مسیرهای پیاده روی در زبان روسی: استفاده از قوانین، ویژگی های ساختاری

چهره های سبکی - عناصر زبان شاعرانه، و ترویج تاثیر متن در خواننده به صورت یک تصویر خاص از زبان شاعرانه؛ آنها را درک یک اثر هنری زنده تر و روشن است. چهره های سبکی شناخته شده از زمان باستان، اولین بار آنها را در نوشته های ارسطو ( "شعر"، "خطابه") شرح داده شده است.

چهره های سبکی از سخنرانی - یک ابزار قوی از عبارت زبانی، اما بیش از حد از کار خطرناک است: در صورت هر گونه متن ادبی بزرگ و بی دست و پا ظاهر می شود به نوبه خود به اضافه کردن کاتولوگ خشک از استعاره، مقایسه، القاب. ذوق هنری و حس درایت هنری - آن است که کمتر مهم برای یک مبتدی (و ارجمند) نویسنده از استعداد، استعداد.

زبان وسیله ای برای بیان را می توان به دو ستون تقسیم شده است. اولین حرکت مرکب است، افزایش روشنایی از اظهارات (در واقع چهره سبکی - پس مرجع، عجیب و غریب، طنز، epiphora، هم دریافت، آنتی تز،، درجه بندی، ترکیب متناقض، و بسیاری دیگر). گروه دوم مسیرهای پیاده روی - کلمه مورد استفاده در ارزش غیر مستقیم؛ بیان خود، بیان در تفسیری هنری معنای لغوی (معناشناسی) از یک کلمه نهفته است. در میان استعاره استعاره خفض جناح مجاز، هذلولی، مقایسه، و به همین ترتیب لقب. D. هستند

اجازه دهید ما در برخی از اغلب استفاده می شود چهره های سبکی و استعاره ساکن شود.

• پس مرجع - یونانی - edinonachatie. شکل سبکی، بر اساس تکرار کلمات لهجه اولیه یا قطعات جملات.

• درخواست تجدید نظر بلاغی و یا سوال - گفت، ساخته شده در قالب یک سوال و یا درمان، به عنوان یک قاعده، یک شی بی جان؛ معمولا این واکسن واکنش را شامل نیست، استفاده می شود برای برجسته، توجه به بخش هایی از متن را جلب کند.

اوه، شما که شعر سوار،

چه کسی در فضای نثر ما یافت نمی شود،

من شنیدن فریاد از شاعر جوونال است:

"شرم، کابوس، او به من تبدیل شده!" (رابرت برنز).

• ضد و نقیض - هنری کنتراست افزایش یافته است.

من با بدن هلاک در گرد و غبار،

ذهن رعد و برق فرمان!

من پادشاه هستم - من یک برده هستم.

من یک کرم - من خدا! (GRDerzhavin).

• تکرار حرف ربط - استفاده بیش از حد از اتحاد، افزایش روشنی از گفته.

نه صلیب و نه حیاط کلیسا نمی خواهید به را انتخاب کنید ... (برودسکی).

• وارون - تغییر عمدی در جهت معمول از کلمات در یک جمله.

اگر چهره سبکی عمدتا در شعر استفاده می شود، می توان آن را با استفاده از استعاره، به متن نثر رسا تر و رسا غنی شده است. برجسته در میان استعاره طول می کشد یک استعاره، تقریبا تمام مسیرهای پیاده روی های دیگر به آن مربوط است، یا نوع خاصی از تجلی استعاره. بنابراین استعاره - انتقال نام از شی به شی بر اساس شباهت ویژگی های داخلی یا خارجی، شباهت تولید شده توسط برداشت و یا ایده های در مورد ساختار شی. در پایه آن است که همیشه قیاس بسیاری از زبان شناسان آن را به عنوان در مقایسه با چسب مقایسه حذف را تعریف کنیم. با این حال، استعاره مقایسه سخت تر است، آن را به پایان رسید تر، کامل است.

به شرح زیر است نوع اصلی از استعاره وجود دارد: زبان مشترک (گاه به گاه) و هنری (استفاده مشترک). استعاره زبان مشترک - یک منبع از عناوین جدید در زبان (پایه صندلی، فواره زدن اب، مسئولیت رسیدگی به کیف). مقایسه ایده تصویر بیانی زندگی می کنند زیر بنایی این انتقال استعارهای، به تدریج پاک (همچنین استعاره زبانی پاک نامیده می شود)، احادیث نقاشی گویا از دست داد. استعاره هنری زنده، از سوی دیگر، شد مرکز یک متن ادبی:

آنا او پرتاب توپ از عشوه ... (LN. تولستوی).

موارد خاص از استعاره لقب (رسا، تعریف رسا) و تجسم (مشخصه انتقال استعاری "از واقعی به جسم بی جان" نوع):

آرامش غم و اندوه سکوت متفکر و اهل تفریح و شادی .... (ع. پوشکین).

وسیله ای بسیار رسا و قدرتمند بیان زبانی نظر گرفته شده است مبالغه (اغراق هنر): رودخانه ها از خون، فریاد پر سر و صدا.

چهره های سبکی از گفتار و مسیرهای پیاده روی - اساس ساختار مجازی از زبان. مهارت از نویسنده است در استفاده از ثابت نمی قدیمی، بی حوصله تمام اشکال عبارت زبانی. در مقابل، نویسنده با استعداد می تواند محتوای زنده حتی برای همه شناخته شده تنفس دستگاه ادبی را به خود جلب توجه خواننده را در این راه، تازه کردن ادراک یک متن ادبی.