چه حوزه هایی از حق تعیین سرنوشت دارند؟

فقه - یک علم پیچیده، اجازه دهید قوانین بین المللی به تنهایی، و حتی بیشتر از آن. واضح است کدهای تعریف شده است، اما برخی از اسناد تصویب شده توسط سازمان ملل متحد وجود دارد، اما مشکل در این واقعیت نهفته است که اجرای آنها است که همیشه ممکن نیست برای رسیدن به با توجه به حقارت مکانیسم های اجرای. کشور قوی نظامی اغلب تولید اقدامات که در قطعنامه مناسب نیست، و هیچ چیز می تواند. فقط یک چیز - به تکیه بر سوابق و آنها را به عنوان برهان های اصلی از بی گناهی و یا، در مقابل، نقض قوانین بین المللی در نظر بگیرید. در اینجا چه باید بکنید اگر بخشی از دولت تصمیم خود را برای خروج از عضویت خود را اعلام کرد؟ و اگر ما می خواهیم برای ورود به دیگر؟ این موارد برای بسیاری از.

سند قانونی

ساده ترین و بارز ترین راه برای حل این مشکل - آن یک همه پرسی است. درست مثل این و از مردم می خواهیم، اگر چه آنها به طور جداگانه زندگی می کنند، و یا بیشتر تمایل به حفظ وضع موجود در یک کشور متحد. در این موضوع، فقط وجود دارد در همه سند شناخته شده است. این منشور سازمان ملل متحد است. در اولین مقاله خود را به وضوح بر حق مردم برای تعیین سرنوشت خود، و همچنین دفع رایگان از ثروت و منابع طبیعی اظهار داشت. علاوه بر این، جامعه تاریخی شود از وسایل معاش محروم هستند. و این فرصت را به استفاده از این قانون، تمام احزاب سند (از جمله اوکراین) وعده داده اند به احترام، ترویج، و اگر هر قلمرو اعتماد برخی از کشور، برای آن مسئول است را امضا کرده اند. این است - اصل اساسی قانون بین المللی است. همه روشن است. اما چرا، در واقع اغلب همه اشتباه رفتن، و هر بار متفاوت؟

حادثه کوزوو

در طول بحران بالکان در اتحادیه سابق تنها یک دولت فدرال داشتن کشور مستقل - کرواسی، اسلوونی، بوسنی و هرزگوین. اروپا و ایالات متحده تصمیم مردم استقبال، با استناد به که قبلا ذکر شد منشور سازمان ملل متحد. در همان زمان، Krajina به صربی، این حق محروم بوده است. شروع پاکسازی قومی، هر دو راه را پوشیده، اما گناه تنها یک طرف از جنگ به رسمیت شناخته شد. در نهایت، پس از مداخله ناتو، کوزوو به عنوان یک دولت مستقل به رسمیت شناخته شده است، و حتی انجام همه پرسی در آن معلوم شد که بی فایده است. این مورد یک سابقه، و پس از آن تقسیم کشور به بخش های جداگانه دیگر به عنوان چیزی فوق العاده ای درک شد. مردم تصمیم گرفتند - سپس پس از آن باشد. حق ملل برای تعیین سرنوشت خود مقدس است، اما پس از آن مطرح می شود: آنچه در آن است؟ مردم چه کسانی هستند؟ چه شده است این کلمه به معنای؟

یک ملت چیست؟

پیش از این، در زمان شوروی سابق، این سوال می تواند هر دانش آموزی که حتی چگونه صادقانه مورد مطالعه پاسخ دهد. او می دانست که مردم - آن را یک جامعه بزرگ از مردم متحد شده توسط تعدادی از ویژگی های، از جمله زبان، سرزمین، و چندین معیار دیگر، از جمله نشان می دهد که حتی خوی است. این فرمول طولانی اختراع I. V. خود استالین، که، همانطور که می دانیم، یک خبره بزرگ از مسئله ملی بود. اعتقاد بر این بود که مردم از اتحاد جماهیر شوروی به عنوان آنجا که جمهوری تشکیل دهنده آن، که پانزده است (بیشتر از زمان اتحاد جماهیر شوروی). اما علاوه بر آنها نیز مردم وجود دارد، این است در مورد مشابه، اندازه تنها کوچکتر و بدون حق تعیین سرنوشت، تجویز در قانون اساسی است. که از لحاظ نظری (و همانطور که معلوم شد، و عملا)، اوکراین، آذربایجانی و ارمنی می توان از هم جدا، اما اینگوش و یا Karyaka - هیچ. اما با گذشت زمان به جلو می رود، مفهوم تغییر، پر از مطالب جدید، و تعریف استالین از مردم (سازمان ملل) کار نمی کند. به عنوان مثال، مسلمانان بوسنی، و حتی تعریف ملیت انجام نمی افتد. این همان صرب به یک زبان صحبت، تنها مسلمانان.

روسیه

بله، این مورد بسیار پیچیده است. تعداد زیادی از ملیت، متحد در سیستم دولت متحد از قلمرو گسترده با زبان، فرهنگ و اعتقادات مذهبی آن است. در 90 سال بحران اقتصادی و از دست دادن سکوی ایدئولوژیک است و تنها برای نسل نیروهای گریز از مرکز به رهبری و تهدید فروپاشی کشور است. این به خودی خود ترین حاد در جمهوری چچن آشکار، و جنگ آغاز شد. سیاست از رهبران خارجی دشوار بود، از یک سو آنها تمامیت ارضی (به عبارت) پشتیبانی، از سوی دیگر اشاره در حق مردم به طور مستقل زندگی می کنند. در چچن، پاکسازی قومی جرم در رابطه با روسی زبان جمعیت انجام شده، مرکز ناشیانه رفتار و نیروی نامتناسبی استفاده می شود، اما، در نهایت، درگیری با مشکل بزرگ و از دست دادن قابل توجهی می تواند به غم وغصه از غرب قرار داده و از بسیار امیدوار است که روند فروپاشی بهمن خواهد . خوشبختانه، نتیجه گیری از رهبری روسیه به درستی انجام شد.

کریمه

وضعیت با کریمه به شکل بسیار شفاف است. جمعیت شبه جزیره به نشان می دهد مربوط به آینده خود را در دو پرسی. با این حال، در این مورد، به اصطلاح "جامعه بین المللی" موضع سختی در پیش گرفته است. بگو، یک همه پرسی در مورد پیوستن به منطقه خودمختار از بی کفایت روسیه، آن را "به زور اسلحه" برگزار شد. مردم اروپا و ایالات متحده به آرامی القا تصویر وحشتناک: در سواستوپول اشغال شده (.. سیمفروپل، یالتا، و غیره) رفتن به گشت غم انگیز، ارعاب هستند، وحشت تاتارها، و، به طور کلی، اشغال وجود دارد.

در این مورد، اگر شما بخواهید تقریبا هر آلمانی، به عنوان مثال، در مورد چه باید بکنید اگر مردم در اکثریت هستند می خواهند در بخشی از روسیه زندگی می کنند، او بدون تردید پاسخ داد: "خوب، اگر بله، پس چرا که نه؟" در آگاهی اروپایی خود را فقط من نمی توانم درک که چگونه کسی می تواند به چیزی به زور باشد، به ویژه در چنین سرزمین پهناور به عنوان کریمه. فقط یک غربی هنوز باور نمی کنم که همه پرسی عادلانه برگزار شده است. احتمالا اگر رهبری روسیه آن را دوباره تحت نظارت نمایندگان بین المللی ارائه شده، این است که نزدیک به این موضوع، این احتمال وجود دارد به توافق برسد. اما این گزینه است که به نحوی در نظر گرفته نشده است.

اوستیای شمالی، آبخازیا و از سوی دیگر "مناقشات"

در این جمهوری، بیش از حد، مبارزه برای تمامیت ارضی و تلخ تر از آن بود وجود دارد، شانس کمتر از موفقیت باقی مانده است. رفراندوم، البته، دولت گرجستان است انجام نشده است، ظاهرا اعتقاد داشتند که هر چیزی خوب آن نخواهد شد. با این وجود، او در آبخازیا و اوستیای شمالی بود، استقلال جدا شده و به احتمال زیاد برای همیشه. خیلی زودتر مشابه در سایر نقاط داغ از اتحاد جماهیر شوروی سابق، ترانسنیستریا و قره باغ کوهستانی است. این درگیری ها به عنوان "یخ زده" تنها راه برای جلوگیری از خونریزی به طور جداگانه تعریف شده، و احتمالا.

دونباس

"مناطق خاص،" که گاهی به این توسط نمایندگان رسمی کیف نامیده می شود، به عنوان در واقع در منطقه "یخ زده" (هنوز نه کاملا) تعارض است. امید برای بازگشت آنها به حکومت واحد اوکراین دلیل کمتر بیش از حد بسیاری از تلفات به مردم محلی خواست و قادر به آنها را ببخش بود. دوباره رفراندوم، و دوباره او به نظر می رسد نامشروع است. با این حال، به قبول از دست دادن خاک در کیف، بیش از حد، نمی تواند. استدلال اصلی، اگر شما حذف شعارهای هذیانی در مورد "متحده اوکراین" در مورد همان: "هیچ چنین ملت وجود دارد - دونتسک (Lugansk ارسال، کریمه). و در حالی که حامیان فعال ترین decommunisation به نحوی متوجه نیست که آنها با استفاده از تمام عزم همان ملت قدیمی استالینیستی است.

جهانی بیش از

مشکلات خود مختاری هستند منحصر به فرد به فضای پس از شوروی است. نشان دادن استقلال خود کاتالان ها، ساکنان ایرلند شمالی، و حتی تگزاس. در اغلب موارد، این مسائل به صورت مسالمت آمیز حل و فصل است، بنابراین، برای مثال، پس از جنگ، منطقه سار در آلمان "منتقل". در سال 1962 بود الحاق هند مستعمره پرتغال گوا و تعدادی از سرزمین های دیگر وجود دارد. در سال 1965، سنگاپور استقلال از مالزی اعلام کرد. تعداد کمی از مردم به یاد داشته باشید که نروژ تا 1905 (حتی 111 سال قبل!) بخشی از سوئد بود. و نمونه های دیگر وجود دارد. در بیشتر موارد، یک همه پرسی برگزار شد و همه - هنوز هم یکی کشور وجود دارد. و بدون نیاز به مبارزه. کاربران رایگان به تصمیم بگیرید که چگونه آنها می تواند بهترین باشد.