فلسفه فویرباخ

فلسفه فویرباخ در مرحله نهایی است از فلسفه آلمانی کلاسیک، ارائه شده توسط کانت، هگل، فیشته، شلینگ، و آغاز سن ماتریالیسم در آلمانی و همچنین در جهان فلسفه. ثروت از ایده ها و روشنایی از شوخ طبعی ترکیبی شگفت آور خود را از بی ثباتی نظرات خود را. از خود، او گفت که اولین فکر خود خدا، و دوم بود - ذهن، و سومین و آخرین - مرد. او جان سالم به سه فلسفه Phasis که در تاریخ بشریت مشاهده، و در آخرین متوقف شد.

Lyudvig Feyerbah (1804 - 1872) در یک خانواده جرم شناسی متولد شد، در جوانی مورد مطالعه الهیات، گوش دادن به هگل در برلین.

او معتقد است که فلسفه دین آرمان گرایی عقلانی، مخالفت با فلسفه و دین جوهر است. دانش و میل به کشف ماهیت امور - در قلب دین، او ایمان به عقاید و فلسفه بود. بنابراین، فلسفه نقد فوئرباخ است که در گرفتن دین و وجدان مذهبی از توهمات خلاص است. او انسان بخشی (پیشرفته ترین) طبیعت است، نه خلقت خدا نامیده می شود.

تمرکز فوئرباخ است فرد، روح ، و کدام یک بدن هستند. در همان زمان توجه بیشتر به فیلسوف، بدن، که، در نظر او، به منزله جوهر از "من" پرداخت می شود. انتقاد از ایده آلیست، تفسیر خود را از یادگیری و تفکر انتزاعی، فویرباخ تجدید نظر به تفکر مبنی بر لذات جسمانی. او معتقد است که تنها منبع دانش - چشم، oschuscheniya-، لامسه، شنوایی، بویایی، که دارای واقعیت. با کمک آنها و به دانستن حالات ذهنی.

او واقعیت روحی و دانش انتزاعی از طریق عقل، که در نظر گرفته حدس و گمان ایده آلیستی را رد کرد. این فلسفه انسان شناسی از فوئرباخ نشان می دهد تفسیر جدید از مفهوم "شی". با توجه به فوئرباخ، آن تشکیل شده است که مردم ارتباط برقرار است، به طوری که جسم است برای فرد - آن یک فرد متفاوت است. دستگاه مخابره داخل ساختمان، مردم بشردوستانه، اخلاق نوع دوستانه که مردم باید عشق خیالی خدا را جایگزین کنید. در حالت دوم او به نام فرم خود بیگانه و نادرست از عشق.

همراه با هگل او در قدرت عقل و نیاز به دانش معتقد است. یکی از ویژگی های قابل توجه این است که فلسفه فویرباخ دکترین tuizme است. او معتقد است که اعتبار برای خود به خود موجود بودن احساسات انسانی. او هرگز علاقه خود را در مورد این مسئله از نظر دینی و اخلاق را رها کند، بنابراین این جنبه از فلسفه او بسیار عمیق تر و کامل تری از سوالات دانش توسعه داده شد.

جانبی جالب این است که فلسفه فویرباخ، الکترونیکی تفسیر او از دین است. این نظریه خود را از فعل و انفعالات درونی جهانبینی دینی است. او به دنبال نشان دهد که چگونه انسانیت در طول قرن ها، جهان بینی دینی تبدیل شده است. همه چیز را انکار خارج از احساس عادی که فراتر از آگاهی و دروغ طبیعت انسان، آن را به طبیعت گرایی و الحاد تمایل دارد.

فوئرباخ توضیحات خود را از باورهای مذهبی معنوی فعل و انفعالات درونی و احساسات است. کودکان، وحشی و مردم متمدن به همان اندازه مشتاق به طراحی از ویژگی های ظاهری آنها (انسان انگاری). برای طراحی از بهترین ویژگی های او "من"، افکار، تمایلات و احساسات خود را در تصویر الهی - و دین از مهم ترین نوع از تحقق بخشیدن به چنین آرمان است. چنین خلاقیت های مذهبی کمک می کند تا یک فرد برای از بین بردن تناقض است که به ناچار بین خواسته ها و دستاوردهای خود و کسی که از دردناکی آگاه هستند ناشی می شود. نه خدا انسان را در تصویر خود ایجاد شده، اما در مقابل، مردی که خودش را همیشه خدایان خود را انجام داد. و این خدایان - کودکان از خواسته های انسانی.

چنین فلسفه فویرباخ است. خلاصه آن را در جالب ترین جنبه های نشان داده شده است. این جالب ترین برای روانی، نه یک جنبه متافیزیکی آن است. تلاش او برای توضیح روند از منشاء جهان بینی مذهبی جدید و اصلی است. ایده های عمیق فویرباخ انگیزه برای تحقیق درباره تاریخ دین رنان، Gávea، اشتراوس، جلد شد. SN Trubetskoy و دیگران است. آنها توسط یک سری از مطالعات قوم نگاری قرار گرفتند دین بدوی (لوبوک، تایلر، اسپنسر، گروه، و دیگران.). مارکس، انگلس، و دیگر: ایده های خود را نفوذ قوی در رهبران سوسیال دموکراسی آلمان بود.