ماتریالیسم و ایدهآلیسم در فلسفه

دسته از ایده آل و مواد مورد استفاده در علوم مختلف، نه تنها در فلسفه. با این حال، ماتریالیسم و ایدهآلیسم در فلسفه یک مسئله مهم است. نسبت این دو دسته فلسفی، موضوع پیچیده است، که در اطراف این بحث همچنان ادامه دارد.

مفاهیم ماتریالیسم و ایدهآلیسم در فلسفه همواره بوده است. Leybnits G. V.، یک نماینده از فلسفه آلمان نوشت که بزرگترین ماتریالیست اپیکور و آرمانگرا بود - افلاطون.

مشکل از ایده آل در فلسفه به عنوان دانشمندان مشکل مواد از زمان آغاز شد.

در حال تغییر و به روز رسانی، از دیدگاه ماتریالیسم و ایدهآلیسم در فلسفه یک دولت ثابتی نداشت.

در علم کلاسیک انتساب سنتی از مواد بود همه طبیعی، به عنوان مثال، واقعی و ایده آل - .. به روحانی، جهان درونی انسان، آگاهی خود را.

علم مدرن معتقد است که این توزیع کاملا محدود است، چرا که ایده آل و مواد دو اصل طبیعی است.

با این حال، تعریف کلاسیک، ما امروز می شناسیم، توسط نماینده F. شلگل معرفی شد از فلسفه کلاسیک آلمان از قرن 19th.

ماتریالیسم و ایدهآلیسم در فلسفه است در مظاهر آن بر اساس این شما می توانید اشکال مختلف خود اختصاص یکسان نیست.

شکل ماتریالیسم

ماتریالیسم باستانی یونان و شرق، که در آن اشیاء جهان واقعی از طبیعت در خود در نظر گرفته، صرف نظر از آگاهی - آن است که به اصطلاح، فرم اولیه ماتریالیسم. نمایندگان این فلسفه را می توان نسبت دموکریت، تالس، هراکلیتوس و دیگر

مکانیکی (متافیزیکی) ماتریالیسم در اروپا در گسترده شد دوران مدرن است. در این زمان، آن را به ماتریالیسم از نقطه نظر ماهیت در نظر گرفته می شود. و تمام ماتریالیسم از زمان به کاهش حرکت مکانیکی اشکال ماده. این بار توسط نمایندگان گالیله، جان. لاک، بیکن و دیگران است.

اشکال از آرمان گرایی

و همچنین ماتریالیسم، ایدئالیسم دارای اشکال چند، که از آن ما می توانیم دو اصلی را تشخیص دهد.

آرمان گرایی هدف بیان می کند که روح از مفهوم خدا کند نه در ماده بستگی ندارد، و نه آگاهی انسان. فیلسوفانی که فکر می کنم تا - افلاطون، هگل، و F. آکویناس.

ایدهآلیسم ذهنی است از این دیدگاه که همه بستگی به ذهن انسان، که است. E. به نظر می رسد که چگونه به مردم خود را می بیند. یک نماینده برجسته این روند این J. برکلی است.

نکته افراطی ترین این منطقه در تجرد منعکس (از تنهایی لاتین - یک، یک و IPSE - خود). فیلسوفان این جهت فکر می کنم که مطمئن شوید که به ادعا اعتبار تنها می تواند از "من" و احساسات خود آنها است.

شکل ماتریالیسم

ماتریالیسم باستانی یونان و شرق، که در آن اشیاء جهان واقعی از طبیعت در خود در نظر گرفته، صرف نظر از آگاهی - آن است که به اصطلاح، فرم اولیه ماتریالیسم. نمایندگان این فلسفه را می توان نسبت دموکریت، تالس، هراکلیتوس و دیگر

مکانیکی (متافیزیکی) ماتریالیسم در اروپا در دوران مدرن گسترده شد. در این زمان، آن را به ماتریالیسم از نقطه نظر ماهیت در نظر گرفته می شود. و تمام ماتریالیسم از زمان به یک مکانیکی شکل از حرکت از ماده است. این بار توسط نمایندگان گالیله، جان. لاک، بیکن و دیگران است.

ماتریالیسم دیالکتیک در فلسفه ایجاد شده توسط مارکس و انگلس است، بر اساس فلسفه هگل است. آنها معتقد بودند که مهم ترین در فلسفه هگل این ادعا که تفکر و فعالیت مردم است چه هر آنچه که ماهیت نهایی نشده است. و همچنین بیانیه ای که حقیقت - برخی از این نوع از دگم، و روند از مسیر تاریخی در توسعه دانش است.

برای فلسفه ماتریالیسم دیالکتیک است، هیچ چیز حل و فصل و دائمی وجود دارد. در همه ویرانی از مهر و موم و تولد از پایین ترین به بالاترین است، در یک حرکت دائمی و مستمر از پایین به بالا.

ماتریالیسم دیالکتیک به عنوان پایه و جو در زمان این دسته از فلسفه هگل، با این حال، به طور کامل نظرات و عقاید جدید و جوهر تغییر کرده است. اگر فلسفه هگل از توسعه روح مطلق صحبت می کرد، در ماتریالیسم دیالکتیک به فرآیندهای مختلف است که در مواد و جهان معنوی رخ می دهد اشاره دارد. و تحت این ایده آن را نه به عنوان یک خالق در هگل، اما بازتابی از زندگی و جهان اطراف انسان قابل درک بود.