«اجماع واشنگتن»

«اجماع واشنگتن» - مجموعه ای از مقررات اقتصادی سیاست های اقتصاد کلان توسط انگلیسی اقتصاددان جان ویلیامسون در سال 1989 تنظیم شده است. آنها به عنوان یک راهنمای اولیه به کشورهای نیازمند کمک از سازمان های اقتصادی بین المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول در نظر گرفته شد. تاکید اصلی بر اهمیت ثبات اقتصاد کلان و ادغام در اقتصاد جهانی بود، به عبارت دیگر، از نظر نئولیبرالی جهانی شدن است. با این حال، به نتایج محدود پس از اتهام در کشورهای در معرض اعمال منجر شد، بحران های اقتصادی.

برای سال های بسیاری «اجماع واشنگتن» شده است از تعدادی از بی ثباتی جدی متهم، به خصوص در بحران آرژانتین. Dzhon Uilyamson اشاره کرد که در بسیاری از موارد نتایج حاصل از اجرای آن بسیار ناامید کننده است، برخی از کمبود شناسایی کرده است، اما در همان زمان به این نتیجه رسیدند که این سیاست به ارمغان آورده است نتایج مثبت - در بسیاری از کشورها یعنی، رشد اقتصادی، اشتغال نیروی کار، کاهش فقر.

ایده هایی برای زمانی که آنها توسط ویلیامسون تدوین شد، نبود. اما آنها به نمایندگی از اصل از موضوعات مشترک در میان توصیه، که توسط مشخص شد صندوق بین المللی پول، بانک جهانی، وزارت خزانه داری آمریکا و دیگر سازمان های وام دهی.

هدف از بسته استاندارد اصلاحات که حل مسائل واقعی موجود در امریکا لاتین بود. استفاده های بعدی آن در رابطه با کشورهای دیگر است و حتی حامیان قوانین انتقاد قرار گرفته است. همانطور که توسط ویلیامسون خود اشاره کرد، یک اصطلاح توسط او به مدت ده توصیه های خاص بر سیاست های اقتصادی ابداع شروع به در یک مفهوم گسترده تر از در قصد اصلی او استفاده می شود، او با نئولیبرالی بنیادگرایی بازار و سیاست به طور کلی است شد. و در وسیعترین معنای «اجماع واشنگتن» توسط بسیاری از اقتصاددانان از جمله در بخشی از جورج Soresu، برنده جایزه نوبل Dzhozefa Stiglitsa، همچنین سیاستمداران آمریکای لاتین مورد انتقاد قرار گرفت.

عموم مردم در سراسر جهان در حال حاضر معتقد است که نشان دهنده یک سیاست های نئولیبرالی که موسسات مالی بین المللی در واشنگتن تعدادی از اقدامات خاص با توجه به کشورهای آمریکای لاتین ایجاد کرده اند در حال تجربه بحران اقتصادی، که منجر به ضرر و زیان و حتی بیشتر است. حتی کسانی هستند که نمی توانید از کلمه "اجماع واشنگتن" تلفظ وجود دارد و آن را در خشم آمده است.

ده اصلاحات، باعث می شود یک لیست از ویلیامسون، در واقع به نمایندگی از سطح پایه.

1. نظم و انضباط مالی. این بود که در تمام کشورهایی که بود کسری های بزرگ، که منجر به یک بحران در آن وجود دارد انجام موازنه پرداخت ها و تورم بالا، که در طبقات فقیر رسید، به این دلیل که افراد ثروتمند می توانند دارایی های نقدی خود را در خارج از کشور است.

2. توزیع مجدد هزینه های عمومی در مناطقی که بازده اقتصادی بالا و بالقوه برای بهبود ارائه توزیع درآمد (این مراقبت های پزشکی، آموزش و پرورش ابتدایی، و زیرساخت).

3. اصلاح مالیاتی (میزان کاهش محدود کردن گسترش پایه مالیاتی).

4. آزادسازی نرخ بهره است.

5. نرخ ارز رقابتی.

6. آزادسازی سرمایه گذاری مستقیم خارجی.

7. خصوصی.

8. آزاد سازی تجارت.

9. مقررات زدایی.

10. اطمینان حقوق مالکیت است.

تصویب بسیاری از دولت های «اجماع واشنگتن» تا حد زیادی در واکنش به بحران اقتصادی جهانی است که بسیاری از امریکا لاتین و برخی از مناطق در حال توسعه دیگر در طول 1980s ضربه بود. در سال 1960 افزایش شدید قیمت نفت وارداتی پس از ایجاد اوپک، سطح مجموعه: ظهور بحران چند علت داشته بدهی خارجی، رشد اقتصادی ایالات متحده و در نتیجه، در جهان نرخ بهره. به عنوان یک نتیجه از این مشکلات - از دست دادن دسترسی به وام های خارجی اضافی.

من باید بگویم که بسیاری از کشورهای دیگر در حال تلاش برای پیاده سازی نقاط مختلف بسته پیشنهادی، گاهی اوقات آن را به عنوان یک شرط برای دریافت وام از صندوق بین المللی پول و بانک جهانی استفاده می شود.

با این حال، نتایج حاصل از این اصلاحات باقی می ماند یک موضوع بحث های زیادی، به عنوان اقتصاددانان و سیاستمداران ادامه به تجزیه و تحلیل علل و عوامل بحران های اقتصادی، با شروع با هم زمانی که برای اولین بار بحران اقتصادی جهان در سال 1857، که تاثیر حتی در روسیه به حال وجود دارد. واقعیت این است که کارل مارکس کار بر روی "سرمایه" در زمستان 1857-1858 سال آغاز شد، و آن را با بحران اقتصادی که در پاییز 1857 آغاز شد امروز، به عنوان ما می دانیم باعث شد، این را تئوری بحران در ارتباط با اقتصاد مارکسیستی است.