Fransua Moriak، "میمون": یک محتوای مختصری از کتاب

یک داستان از نویسنده فرانسوی Fransua Moriaka "میمون"، خلاصه ای از آن است که توجه شما را به پیشنهاد، در سال 1951 تاسیس شد و پس از آن به بسیاری از زبانها ترجمه شده است. داستان بازی سرنوشت بیمار از بدو تولد یک پسر دوازده پشت همسالان خود عقب مانده است. با جوان گیوم هزینه ناعادلانه نه تنها طبیعت است. بچه می کند عشق و حمایت از عزیزان، در معرض حملات مداوم از مادر خود احساس نمی کنند.

از نسل یک خانواده نجیب

گردن مرغ زیبا، سر نزدیک بریده شده، با گوش های بزرگ، لب پایین droops، که به طور مداوم تراوش بزاق - این پرتره از پسر جوان از نوع بارون دو Serne است. مادر خواستار پسرش یک میمون، گیک، فاسد و دیگر لقب توهین آمیز. علاوه بر این، پسر به طور مداوم می شود دنیای و یک سیلی از یک زن که او را به همان اندازه که شوهرش متنفر است. حال، پس از گیوم - یک کپی دقیق از پدرش، مبتلا به زوال عقل خفیف است.

در کتاب «میمون" Moriak Fransua کند تعریف دقیقی از این بیماری بارون کشتی بادبانی و پارویی بزرگ قرون 17 و 18 را نمی دهد، اما توصیف ظهور مردان: نه با رشد یک سر بزرگ، شانه های شیب دار باریک، لاغری غیر طبیعی است. عجایب آشکار در رفتار م د Serne. در وعده های غذایی خانواده، او در بشقاب همه شما می توانید لکه، ترکیب شراب با سوپ، به نان فاسد شده و سایر محصولات لام. بارونس قدیمی، مادر و مادر بزرگ کشتی بادبانی و پارویی بزرگ قرون 17 و 18 گیوم به سختی قادر به نگه داشتن پسر از مدل نقش پدرش.

خشم باطل مادام د Serne

قلعه که در آن زندگی می کند خانواده مومن، به طور مداوم فوران رسوایی. متخلفان از صلح مادر ویلیام، که نام پل است. قوی تر از همه رنج می برند از پسر مایه تاسف است، آن را کارگردانی زنان خشم ناراضی با بسیاری است. چهره صفراوی پوشش داده شده با ریش ریش شدن تیره بر روی چانه اش و لب بالا، موهای تیره براق - بنابراین به نظر می رسد مانند قهرمان کار می کند Mauriac را "میمون". خلاصه ای از تاریخ وقوع آن در خانه به همدردی خواننده ایجاد نمی کند.

سیزده سال پیش، پل یک بارون زشت تنها به ازدواج با خانواده اشرافی نجیب ازدواج کرد. قادر به به اشتراک گذاری تخت با شوهر عجیب و غریب، مادام د Serne دریچه های خروج خشم بر دیگران است. خانواده برای چشم او یک هیولا، هیولا، گورگون نامیده می شود. کوچک گیوم، متنفر توسط مادرش، به دنبال حفاظت از مادر بزرگ، پدر و Fraulein خود، در قلعه خدمت کرده است. اما تنها افراد سالمند Fraulein اشاره به پسر با یک حساسیت واقعی و عشق واقعی است.

در داستان "میمون" Mauriac را، یک خلاصه ای از که می تواند تمام تفاوت های ظریف از وضعیت غم خانه جا نیست، روابط با همسر بارون به آرامی گفت: اما یک بار پولس به سلاح شوهرش گفت: به عنوان یک نتیجه فرزند خود گیوم متولد شد.

اشعه ی کم از امید

با وجود تاخیر در توسعه پسر او اصول اولیه خواندن و نوشتن تسلط است. ما او را دو بار در بازنشستگی خصوصی داد، اما یک کودک بیمار وجود دارد نمی خواست به - گیوم ورق های خاکی. پل موافق با معلم مدرسه سکولار در نزدیکی قلعه زندگی می کنند، به طوری که او با پسرش برخورد به تنهایی. بسته بچه بودم آسان برای تصمیم گیری در جلسه ای با آقای بورداس، که او در تخیل خود را به نام "آدم خوار" است. نادیده گرفتن اشک و نماز پسر، شب پاییز بارانی، پل آن را به ارمغان می آورد به درس اول.

معلوم شد که معلم است به طوری وحشتناک نیست. پس از یک مکالمه دو ساعته با او، پسر یک اعتماد به نفس در توانایی های خود را، یک بارقه از امید پیدا کردن یک دوست جدید، یک نوع و درک مربی بود. در این شب، گیوم اولین بار در زندگی کوتاه خود را با یک لبخند بر روی لب های خود به خواب افتاده بود. چگونه من می خواهم به یک نقطه در داستان Fransua Moriaka "میمون" شده است در این یادداشت روشن قرار داده. خلاصه ای از مذاکرات فصل آخر در مورد حوادث ترسناک، تبدیل فاجعه می باشد.

معافیت از غم و اندوه

صبح روز بعد تحت فشار همسر خود، که نوع ناخوشایند کمی بارون دو Serne بود، رابرت بورداس یک یادداشت می فرستد به قلعه، گفتن امتناع از تعامل با یک کودک بیمار. خانه تازه رسوایی بین یک مادر و یک مادر بزرگ. پل هرچه توهین پسر ادم سفیه و احمق بی ارزش و شوهر.

نیست برای شنیدن سخنان عصبانی، پدر ویلیام طول می کشد را به خیابان. آنها به گورستان خانواده، که کشتی بادبانی و پارویی بزرگ قرون 17 و 18 اختصاص داده است تمام اوقات فراغت خود مراقبت از قبرها از اجداد خود بروید. بارون طول می کشد تا کار معمول، و پسر نشسته بر روی سنگ قبر، می توانید اشک خود را مهار نیست، تاسف خوردن بی ثمر. پس از همه، حتی معلم، که خیلی مهربان و با ملاحظه، نمی خواهم او را به انجام.

جایی در فاصله غرش رودخانه است. صدا حمل گیوم، و او با عجله راه رفتن با اعتماد به نفس به سمت رهایی از سوء رفتار جسمی و درد و رنج روانی است. پدر، با توجه به عدم وجود یک پسر، می رود در جستجوی او. کشتی بادبانی و پارویی بزرگ قرون 17 و 18 حداقل پسر او خسته از وجود زمینی سیاه. رودخانه خلیج زندگی از دو عضو آخرین از جنس د Serne گرفته شده است.

"از آنجا که آقای کشتی بادبانی و پارویی بزرگ قرون 17 و 18، به دست گرفتن دست پسر او، تصمیم به تقسیم خواب ابدی، هیچ کس مراقبت بیشتر در مورد او را در گورهای گورستان خانواده است." بنابراین به پایان می رسد داستان Mauriac را به "میمون"، خلاصه ای از که شما فقط به عنوان خوانده شده.