ممکن بود برای جلوگیری از جنگ جهانی دوم؟ پیمان مرزی شوروی و آلمان (معاهده مولوتف-ریبن تروپ). استالین و هیتلر

اگر چه تاریخ است خلق و خوی وجه شرطی، هنوز و محققان، و مردم عادی از خود می پرسند که آیا ممکن بود برای جلوگیری از جنگ جهانی دوم. برای پاسخ به این سوال، ما باید در علل از بزرگترین درگیری های مسلحانه در تاریخ بشر است.

مماشات با متجاوز

در سال 1933، در آلمان به قدرت نازی ها آمد، آدولف هیتلر است. رادیکال به نفع اصلاح نتایج جنگ جهانی دوم، به عنوان یک نتیجه از آن کشور خود را تا از بخش قابل توجهی از خاک خود محروم شده اند و در سمت چپ بدون ارتش بودند. در همان زمان هیتلر مشابه حکومت تمامیت خواه در ایتالیا ساخته شده است توسط بنیتو موسولینی.

در آستانه جنگ جهانی دوم، پیشوا اولین گام از الحاق سرزمین های کشورهای همسایه آغاز شد. از یک طرف، او به دنبال پیوستن برادرانه اتریش، و از سوی دیگر - به دور از منطقه زودتنلند از چکسلواکی، بخش بزرگی از جمعیت است که از آلمانی تبار تشکیل شده است.

رهبران غربی از طریق انگشتان دست خود را در لفاظی های وخیم بود. اما اینکه آیا ممکن بود برای جلوگیری از جنگ جهانی دوم؟ امروز، اعتقاد بر این است که منشاء آن یک "سیاست مماشات"، که در پاریس و لندن انجام شد قرار داده است. و انگلستان و فرانسه (به عنوان کشورهای پیروز در جنگ جهانی اول و ضامن اصلی معاهده ورسای) فشار بر پیشوا قرار دادن به عنوان او وقت کافی برای ایجاد یک ارتش قدرتمند نیست، اما این کار را نکرد. چرا این اتفاق افتاد؟ یکی از علل عمده مماشات هیتلر ترس از کشورهای سرمایه داری غرب از کمونیسم و اتحاد جماهیر شوروی بود.

تنفر از دموکراسی به استالین

از آن زمان، زمانی که بلشویک های روسی به قدرت رسید، اروپا به منظور "انقلاب جهانی" بود. جنگ داخلی تبدیل به یک مراسم جشن پیروزی پرولتاریا در دنیای قدیم تبدیل (او در لهستان خفه تماس). با این وجود، همه از 20S و 30S. دولت شوروی به شدت در ترویج ایده های چپ خارج از کشور سرمایه گذاری کرده است. یک انترناسیونال جدید برای کمک به انقلاب جهانی ساخته شده است.

به همه این دلایل، غرب اروپا به اتحاد جماهیر شوروی به عنوان یک تهدید مستقیم به وجود آن تعلق دارد. حتی روابط دیپلماتیک رسمی با بلشویک کشورهای ثروتمند سرمایهداری شروع به آغاز تنها در سال 1930. ظهور خطر نازی لحاظ نظری می تواند به ایجاد روابط حسنه بین دو سیستم آشتی ناپذیر منجر شود، اما آن را هرگز اتفاق افتاده است.

پس از مرگ لنین در قدرت شوروی به تدریج در دست استالین متمرکز شده است. این کل سیاست خارجی این کشور را تعریف می کند، و اگر چه اتحاد جماهیر شوروی سر رسمی دولت بود. در نیمه دوم از 1930s. استالین سرکوب توده آغاز شده است. در زیر آنها همه از بلشویک های قدیمی به ارتش و مردم عادی بود. "وحشت بزرگ" بیشتر از مسکو، رهبران غربی تبدیل شده است. ممکن بود برای جلوگیری از جنگ جهانی دوم؟ حتی اگر چنین است، آن را در مورد زمانی که سیاستمداران اروپایی ترجیح می دهند اتحاد با استالین مماشات هیتلر.

توافقنامه مونیخ

دیپلمات اوج سیاست معاشقه پیشوا غربی 1938 سپتامبر 30 رسیده اند. شرم آور در این روز امضا شد توافقنامه مونیخ، که تحت آن به تصویب رسید به آلمان به چکسلواکی، زودتنلند بود. هیتلر آن را امضا کردند، موسولینی، نخست وزیر بریتانیا، چمبرلین و نخست وزیر فرانسه Daladier.

چکسلواکی به پذیرش سفارش های جدید از چیزهایی ساخته شده در قالب یک اولتیماتوم. اتحاد جماهیر شوروی، که در پیمان کمک متقابل با آن کشور و فرانسه صورت گرفت، به طور کلی نادیده گرفته میشوند. استالین با نظر او در حاشیه سیاست های بین المللی بود. خیلی بعد اروپا پس از جنگ جهانی دوم، با اکراه به یاد می آورد توافقنامه مونیخ، یک سال بعد در آغاز درگیری های مسلحانه ویرانگر منجر شده است.

برای تصمیم استالین در چکسلواکی بدون مشارکت خود تحقیر شخصی بود. حوادث مونیخ ترس از رهبر مردم از توطئه فاشیست و دموکراسی، که نتیجه آن می تواند به نوبه خود از تجاوز آلمان به سمت شرق را تقویت کرده اند. در همان زمان، استالین نمی تواند به این حادثه از منظر قدرت خود واکنش نشان می دهند. گروه بندی ارتش سرخ از سپتامبر 1938 تقویت شد، در مرزهای غربی کشور، اما سیاستمداران اگر اروپا به سختی با توجه به ژست نمایشی پرداخت می شود. در حال حاضر در ماه اکتبر گذشته ملکی سازی معکوس، و دولت اتحاد جماهیر شوروی شروع به راه دیپلماتیک را از انزوا خارج کند. در کرملین، تصمیم گرفته شد که خط فاصلی بین پیشوا و دموکراسی های غربی.

دوره ای از عدم قطعیت

قبل از استالین و هیتلر نزدیک تر، رهبر اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده چند تحرکات محکوم فرانسه و انگلستان و در مقابل، دعوت به گفت و گو آلمان. چنین سخنرانی در کنگره هجدهم حزب مارس 1939 بود. استالین گفت که آن را نمی خواهد برای سیاستمداران غربی شاه بلوط از آتش می شود و آنها را تحریک که سعی کردم به درگیر برلین و مسکو به نام. فقط چند روز پس از این سخنرانی، هیتلر به طور کامل اشغال چکسلواکی. حتی خوش مشخص شد که این مورد می رود به یک جنگ بزرگ جدید. در این شرایط، نظر استالین، "نیروی سوم"، به نظر می رسد بیشتر و بیشتر مهم است.

در طول بهار و تابستان 1939 دیپلمات های اروپایی در تلاش برای مذاکره. هیچ کس هیچ کس اعتماد و شرایط غیر رسمی می تواند سقوط از هم جدا روز بعد. در این پیچ و خم از مذاکرات سیاستمداران سعی کردند که کشف کردن که آیا ممکن بود برای جلوگیری از جنگ جهانی دوم. معلوم شد که وجود دارد.

مانند مذاکرات با اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه و بریتانیا از ابتدا تنظیم نشده است. او آنها را با کمیسر خلق برای امور خارجه ماکسیم لیتوینوف منجر شد، ارتباط شهرت خود را با موفقیت صف آرایی نیروهای ضد نازی، با مشارکت اتحاد جماهیر شوروی. در ماه مه 1939، رئیس اتحاد جماهیر شوروی او را به بازنشستگی ارسال می شود. این یک گام نمایشی بود. او از پیش تعیین شده در آینده همگرایی، که به استالین و هیتلر رفت. کمیسر خلق برای امور مولوتف خارجه آغاز شد، و این، بدون شک، یک ژست دوستانه ای نسبت به آلمان بود. با کمک پرسنل castling و استالین سیاست خارجی به طور کامل متمرکز در دست خود. از طریق مولوتف آن را به کار بسیار ساده تر از در Litvinov بود، به ندرت توسط دفتر رهبر کرملین دیدار نمود.

پیمان عدم تجاوز

ریبن تروپ - نقطه اوج روابط حسنه شوروی و آلمان مولوتف شد. دقیقا شناخته شده چه آغاز از امضای این سند هیتلر بود. وادار کردن این رویداد، او ارائه مسکو آخرین استدلال خود را. پیشوا تصمیم گرفته است که از حمله قریب الوقوع لهستان نمی تواند بدون دوستی با رهبر اتحاد جماهیر شوروی است. اوت 21، هیتلر یک نامه شخصی به استالین که در آن یک اشاره بسیار روشن در مورد جنگ قریب الوقوع آگاه و ارائه به امضای پیمان عدم تجاوز ارسال می شود.

این مورد به تازگی خوانده شد. 23 اوت، در مسکو وزیر امور خارجه آلمان وارد یواخیم فون ریبن تروپ. استالین و مولوتف مودبانه از او استقبال، و پس از آن یک پیمان عدم تهاجم اتحاد جماهیر شوروی و آلمان ساخته شده است. هر دو طرف به آنچه که آنها هر دو می خواستم. در اصرار استالین و پروتکل های مخفی تهیه شده است. ریبن تروپ - او را به مولوتف رفت.

با توجه به این سند، اتحاد جماهیر شوروی و آلمان بین شرق اروپا تقسیم شده است. منطقه شوروی مورد علاقه در بخشی از لهستان (غربی بلاروس و اوکراین غرب)، کشورهای بالتیک، فنلاند، بسارابیا. استالین خواست به دست آوردن سرزمین و ترمیم مرزهای امپراتوری سابق روسیه. هیتلر نیاز به اطمینان از امنیت مرزهای خود در طول جنگ با لهستان و بقیه اروپا بود. پیمان عدم تهاجم اتحاد جماهیر شوروی و آلمان، برای ارضای میل این دو رهبر.

خطا پراگماتیست

یکی از بدترین جنایات را در تاریخ بشر - حوادث آینده از جنگ جهانی دوم که نازیسم را نشان داد. با این حال، در سال 1939، استالین، و سیاستمداران دموکراتیک رفتار با هیتلر، با توجه به یک روش انعطاف پذیر. دیپلمات های غربی را توجیه مماشات با جمله بندی پیشوا شبیه به معروف "اگر فقط هیچ جنگ وجود دارد." شرایط با او بودند معتبر نیست، کل سوال این است که به سادگی در طبیعت خود. اقدام مطابق با سیاست عمل گرا، استالین، به یک معنا هیچ تفاوتی ندارد از کسانی که توافقنامه مونیخ امضا کردند.

با این حال، یک تفاوت وجود دارد. دیپلمات های غربی تنها از ضربه کشورهای خود خارج (در نتیجه امکان هیتلر تبدیل به پاره چند کشور کوچک). اما استالین در این محدوده "قابل قبول" را متوقف کند. او تصمیم به شرکت در تقسیم سرزمین. به همین دلیل بسیاری از کشور در جنگ جهانی دوم در ابتدا اتحاد جماهیر شوروی به عنوان متحد آلمان محسوب می شود.

استالین به راه انداخته دست پیشوا به راهپیمایی به غرب، و اعتقاد داشتند که فرانسه و بریتانیا خود را در جهت شرق هل دادن تجاوز رایش سوم. اما حتی اگر رهبر اتحاد جماهیر شوروی بر اساس منافع اتحاد جماهیر شوروی عمل کرده بود، آن است که او هنوز هم برای وقوع جنگ جهانی دوم هیتلر آخرین برگ برنده. از این رو (با توجه به هم توافقنامه مونیخ)، هر سه طرف از "بازی بزرگ" مجاز اتفاق می افتد سال های بسیاری از چرخ گوشت خونین. این پیمان اتحاد جماهیر شوروی و آلمان کلید، اما نه تنها گامی در جهت از یک تراژدی وحشتناک بود.

تاریخ شروع و پایان جنگ جهانی دوم (1939 سپتامبر 1 تا 1 سپتامبر 1945) - نکته کلیدی در تاریخ قرن XX. به سختی هر کسی در آستانه درگیری مسلحانه پیشنهاد کرد که به مبارزه در چنین تعداد زیادی از تلفات و خسارات منجر خواهد شد. به طور مشابه، در زمان دیپلمات استدلال اجازه اتفاق می افتد از جنگ جهانی اول.

ضربه و میراث از پیمان

صحبت در مورد انگیزه های رفتار استالین در روابط خود با هیتلر، نه به ذکر است عامل ژاپنی است. درگیری مسلحانه در همسایه شرقی اتحاد جماهیر شوروی در بهار 1939 آغاز کرد. در ابتدا، حوادث در مغولستان ناموفق برای ارتش سرخ تشکیل شد. اما در تابستان وضعیت تغییر کرد. در ماه اوت، زمانی که مسکو شرایط شوروی و آلمان امضا کرد، موضع کرملین در گفت و گو با برلین، بطور قابل توجهی تقویت شده است.

پیمان برای ژاپن شکست دیپلماتیک تبدیل شده است. در حال حاضر او نمی تواند در کمک از متحد خود آلمان در مبارزه با اتحاد جماهیر شوروی به حساب. تعادل های نفوذ در کل دوره از آنچه به زودی نام "جنگ جهانی دوم". دلایل مراحل، نتایج حاصل از این درگیری را نمی توان بدون در نظر گرفتن این رویداد ژاپنی در نظر گرفته. در آستانه حمله به پرل هاربر به توکیو به طور جدی بحث در مورد کسی که به حمله به: اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده. انتخاب به نفع اسکریپت آمریکایی که اتحاد جماهیر شوروی از جنگ در دو جبهه نجات ساخته شده است.

برای استالین، امضای پیمان عدم تهاجم یک پیروزی تاکتیکی بود. با امضای این قرارداد، او از برخورد با بزرگترین دشمن بالقوه قرار داده و برخی از دست داده در واپاشی سرزمین امپراتوری روسیه به دست آورد. ایده "عدالت تاریخی"، در ارتباط با الحاق یک بار مناطق جدایی طلب، با درک و همدردی بسیاری از شهروندان شوروی حتی برخی در غرب مواجه، و. قبل از رهبر اتحاد جماهیر شوروی ظاهر شد چشم انداز متعادل بین آلمان و جنگ با او قدرت دنیای قدیم.

راز تقسیم پروتکل شرق اروپا را حوزه نفوذ، البته، یک سایه در شهرت از اتحاد جماهیر شوروی، رای دادند. با این حال، زمانی که یک سوال در مورد احتمال جنگ با آلمان وجود دارد، استالین در مورد آن نگران نیست. از سوی دیگر، میراث ناخوشایند زیر استادان کرملین را ترک کرد. برای چند دهه، مقامات شوروی به رسمیت شناختن وجود پروتکل مخفی سرپیچی کردند. همه نسخه های که در مطبوعات غربی ظاهر شد، تقلبی و تحریکات نامیده می شود. حقیقت تاریخی تنها در عصر پرسترویکا ترمیم شده بود، زمانی که اتحاد شوروی در نهایت اعتراف حقیقت جزئیات ناخوشایند در مورد مولوتف - ریبن تروپ.

پارتیشن از لهستان

پس از امضای پیمان عدم تجاوز با اتحاد جماهیر شوروی، هیتلر شروع به هدایت جنگ در اروپا. وقایع جنگ جهانی دوم آغاز شد 1939 سپتامبر 1 ، هنگامی که رایش سوم به لهستان حمله کرد. متحدان آن فرانسه و انگلیس در برابر آلمان بود، اما در واقع در زمان زمان برای ورود به یک درگیری خونین.

من تردید و استالین. پارتیشن از لهستان بر روی کاغذ در حال حاضر صورت گرفته است. اما تهاجم اتحاد جماهیر شوروی 17 سپتامبر تنها در این کشور آغاز شد، زمانی که آن چه نتیجه تجاوز آلمان روشن بود. استالین می خواست نه تا به حال به مانند مهاجم دوم نگاه کنید. بنابراین، موضع رسمی از اتحاد جماهیر شوروی از این واقعیت است که ارتش سرخ دوباره قلمرو غربی بلاروس و غرب اوکراین، لهستان در سال 1921 انتخاب شده به پیش ببرد.

واقعیت متفاوت از تبلیغات بود. اتحاد جماهیر شوروی عمل به نمایندگی از مردم بلاروس و اوکراین، اما گنجاندن مناطق جدید در اتحادیه بود از مراسم مردم برادرانه از هم جدا را دوست ندارم. ارتش سرخ اشغال منطقه تجربه شوروی سریع است، با زور و سرکوب همراه است. در نتیجه این مناطق به استانداردهای سوسیالیستی، کرملین کانون مخالفت نابود، لغو نظام سرمایه داری و تمیز کردن جرم سازمان یافته است.

قرارداد جدید

هنگامی که لهستان تحت کنترل کامل ارتش سرخ و ارتش بود یک پیمان جدید دوستی و مرز بین شوروی و آلمان به تصویب رسید. مراسم رسمی از امضای آن در 28 سپتامبر 1939.

پروتکل اول برای تنظیم تبادل شهروندان آلمان و شوروی که در نقاط مختلف قلمرو لهستانی تقسیم زندگی می کردند. دو توافق محرمانه از دیگر تنظیم دامنه منافع دولت تعریف اوت قرارداد عدم تجاوز. پیمان مرزی شوروی و آلمان ادامه منطقی آن بود. منطقه تابستان شوروی در دریای بالتیک شامل استونی و لتونی. در حال حاضر نیز لیتوانی ضمیمه شد. این کشور تبدیل شده است "جبران" برای بخشی از استان لوبلین و ورشو که توسط نیروهای آلمانی اشغال (هر چند این مناطق به اتحاد جماهیر شوروی واگذار شد).

پس از مدتی، معاهده دوستی و مرز بود یک مکمل وجود دارد. این در ژانویه 1941 امضا شد. این برنامه تصریح مرز شوروی و آلمان در نزدیکی دریای بالتیک، و همچنین روش برای اسکان مجدد از آلمان از جمهوری های بالتیک شوروی به آلمان مادری خود. اضافات شامل مقررات برای حل و فصل مسائل مربوط به اختلافات اموال. در همین حال، از جنگ جهانی دوم در اروپا ادامه داد. تضاد اصلی بین فرانسه و آلمان (رایش سوم شکست غیر منتظره سریع جمهوری سوم) بود.

نزاع از دو دیکتاتور

رابطه بین استالین و هیتلر با توجه به وضعیت سیاسی که در اروپا قبل و در طول دو سال اول جنگ جهانی دوم غالب توسعه داده شد. در خانه در کرملین، رهبر شوروی امکان از وقوع درگیری مسلحانه با آلمان را انکار کند. با این حال، او از این واقعیت است که جنگ را می توان برای چند سال حداقل برای یکی دیگر تاخیر و یا در تمام آن اجتناب اقدام است. هیتلر طرح کلی از حمله به اتحاد جماهیر شوروی در نیمه دوم سال 1940 به تصویب رسید.

اتحاد جماهیر شوروی در آن زمان اتصال از مناطق هم مرز با منطقه نفوذ آلمان به پایان رسید. پس از مناطق غربی بلاروس و اوکراین به نوبه خود از بالتیک بود. استقلال استونی، لتونی و لیتوانی پس از فروپاشی امپراتوری روسیه پدید آمده است. این دولتها نیروهای مسلح کوچک به طور جدی نمی تواند مقاومت در برابر ارتش سرخ، و در نتیجه باز بود بدون اتصال به مقاومت سازمان یافته وجود دارد. قدرت در کشورهای بالتیک به عنوان یک نتیجه از مذاکرات محرمانه با مقامات محلی مولوتف به حزب کمونیست منتقل شد. این، به نوبه خود، مسکو خواسته برای تن دادن به اتحاد جماهیر شوروی.

در تابستان سال 1940 داد رومانی بدون خونریزی شوروی مولداوی. پادشاه کارول دوم بود خونی نریخته اند، و به اولتیماتوم استالین موافقت کرد. با این حال، حتی قبل از این موفقیت به کرملین یک شکست وحشتناک حمله کردند. با توجه به توافق با آلمان در منطقه از منافع شوروی نیز گنجانده فنلاند. این کشور خودداری کرده است به قبول اولتیماتوم استالین. در نوامبر سال 1939، جنگ زمستانی (آن را برای سه ادامه ماه و نیم). ارتش سرخ زیان بزرگی متحمل شده بود. فنلاند استقلال دفاع (هر چند با توجه به برخی مناطق مرزی کارلیا).

استالین شکست حتی بیشتر متقاعد هیتلر شکست اتحاد جماهیر شوروی یک مقاومت قوی به ورماخت. چند ماه پس از پایان جنگ زمستانی در برلین طرح "بارباروسا" به تصویب رسید. در این زمان اشغال آلمان همه مقاومت در برابر قاره اروپا. پس از به دست مورد نظر در غرب، هیتلر مناظر خود را در شرق تنظیم شده است. کشورهایی که در حوزه شوروی نفوذ بودند - قبل از حمله به اتحاد جماهیر شوروی بالکان و متحدان ساخته شده رومانی و بلغارستان را اشغال کرده بود. گام به گام نزدیک جنگ با آلمان، اما استالین به این باور آغاز سریع آن را رد کرد. او به من حتی پس از نادیده گرفتن هیتلر یادآوری خود را در مورد مذاکرات جدید دیپلماتیک و گزارش های اطلاعاتی خود را در ازدحام نیروهای مسلح در مرز تغییر نکرده است. نتیجه این لجاجت زیان های بزرگ و عقب نشینی در مقیاس بزرگ از ارتش سرخ در ماه های اول جنگ بزرگ میهنی، که 1941 ژوئن 22 شروع شد.