تراژدی در اورست در سال 1996، 11 می: A کرونیکل از تراژدی، شرکت کنندگان، بازماندگان

هر کوهنورد است که به خوبی شناخته شده است که قله کوه که ارتفاع بیش از 8000 متر، خطری مرگبار برای فاتحان خود برخواهد داشت. در شرایط هوا رقیق از بدن انسان دست می دهد توانایی بازیابی است که اغلب باعث مرگ می شود. تراژدی در اورست مه 1996 یک مورد در نقطه شد.

قربانیان این قله خائنانه

توسط یک تصادف تاسف، کل 1996 صفحه ناراحت در تاریخ فتح اورست است. در طول فصل، پانزده نفر جان خود را از دست داده طوفان کوه خائنانه است. امان نیست طرف مشکل و دو گروه کوهنوردی تجاری "کوهستان جنون" و "ماجراجویی مشاوران."

به عنوان کرونیکل از یک تراژدی در اورست در سال 1996، آنها از شش شامل تجربه راهنماهای مجرب، هشت شرپاها - مردم محلی استخدام به عنوان راهنما و باربری و شانزده مشتریان که شصت و پنج هزار دلار از این فرصت را به بازی با مرگ در دامنه یخی پرداخت می شود. به مدت پنج نوردی غم انگیز به پایان رسید.

به عنوان یک تراژدی مبتدی در اورست 1996

در اوایل صبح روز 10 ماه مه، هنگامی که اشعه خورشید هنوز قله های کوه پوشیده نیست، سی مردان شجاع یورش برده و اورست - اوج، که بالا می رود به 8848 متر از سطح دریا. گروه رهبری حرفه ای جدی راب هال و اسکات فیشر. آنها می دانستند که کل منطقه واقع در خارج از 8000 متر است، به نام "منطقه مرگ"، و درک نیاز برای آماده سازی دقیق از شرکت کنندگان و لغو رعایت دقیق قوانین، به ویژه هنگامی که آن را به چنین قله خائنانه مانند کوه اورست می آید. در سال 1996، یک تراژدی که طرفداران ورزش شوکه شده، یک صفحه سیاه در تاریخ کوه نوردی دنیا آمد.

چگونه پس از آن کسانی که اندازه کافی خوش شانس برای زنده ماندن بود، از آنجا حمله شروع به تجربه مشکلات را نشان داد. برنامه از بلند کردن اجسام، به شدت تنظیم زمان مورد نیاز برای غلبه بر بخش شیب هر بلافاصله شکسته شد، به عنوان آن معلوم شد، که شرپاها با نصب و راه اندازی نرده طناب در راه گروه مقابله نیست. وقتی که در نهایت به منطقه مهم است که به نام کردم مرحله، هیلاری، وجود دارد بیش از یک ساعت از وقت با ارزش به علت تجمع کوهنوردان از گروه های دیگر از دست داده اند.

در کوه نوردان یک حکومت است که می گوید: "در پشت برنامه، دردسر انتظار نیست - به پشت!" این چهار گروه کسب و کار مشتری استوارت Hutchison تاریخ، جان TASCO، فرانک Fischbeck و لو Kazishke این مشاوره عاقلانه به دنبال و زنده ماند. این کوهنوردان باقی مانده سفر خود ادامه دادند. توسط پنج ساعت در روز صبح آنها را نقطه عطف بعدی، واقع در ارتفاع 8350 متری رسیده است و به عنوان "بالکن" نامیده می شود. دوباره وجود دارد به دلیل عدم وجود بیمه مواجه تاخیر، این بار. اما پیروزی در قله تنها یک صد متر بود. او اشاره، به وضوح در برابر پس زمینه از یک آسمان آبی مناسب سایه، و این نزدیکی هدف قرار حس مست و کند می از خطر است.

در بالای

یک صد متر - یک کم است یا زیاد است؟ به نزدیکترین کافی شاپ اندازه گیری از خانه، چیزی بسیار نزدیک، اما زمانی که ما صحبت در مورد شیب تقریبا عمودی، هوا رقیق و دمای -40 درجه سانتی گراد، که در این صورت آنها می توانند به بی نهایت یخی کشش. بنابراین، آخرین، سخت ترین بخش از صعود هر کوهنورد غلبه خود، سرعت انتخاب خود را بر اساس سلامت و استقامت خود را دارند.

حدود یک ساعت از روز در اورست افزایش یافت روسی آناتولی بوکریف - کوه نورد با تجربه، استاد برگزیده از ورزش. او برای اولین بار پا بر روی این قله در سال 1953 تنظیم و پس از آن موفق به کسب یازده تر هشت هزار از جهان است. دو بار او برای شجاعت شخصی اهدا شد. در حساب از جان بسیاری را نجات خود، از جمله در طول صعود به قله اورست (تراژدی 1996). آناتولی یک سال بعد توسط بهمن در هیمالیا کشته شد.

از "ماجراجویی مشاوران" اندی هریس یک مشتری تجاری جان Brakauer و راهنمای - چند پشت Bukreeva در بالای ظاهر شد دو. نیم ساعت بعد آنها توسط یک راهنمای "کوهستان جنون" نیل Beydlman و مشتری خود را مارتین آدامز ملحق شدند. دیگر شرکت کنندگان به مراتب پشت سر صعود.

تبار دیر

با توجه به برنامه، آخرین مهلت برای شروع از تبار منصوب ساعت دو، اما در این زمان بسیاری از شرکت کنندگان صعود به قله رسیده نیست، و هنگامی که، در نهایت، آنها موفق شد، مردم بیش از حد طولانی تشویق و عکس. بنابراین، زمان غیر قابل بازگشتی گم شده است. این یکی از علل این رویداد، در حال حاضر به عنوان فاجعه در کوه اورست در سال 1996 شناخته شده بود.

فقط در حدود شانزده ساعت به کمپ اصلی، گزارش شد که همه کوه نوردان در بالا هستند. برای اولین بار شروع به فرود آناتولی بوکریف، چون از تمام کسانی که در حال حاضر، او طولانی ترین در حداکثر ارتفاع ماند و دیگر نمی تواند بدون استفاده از اکسیژن است. وظیفه آن بود برای بازگشت به کمپ IV - آخرین پارکینگ قبل از بالا، استراحت و رفتن به کمک دیگران، گرفتن مخازن اکسیژن و یک فلاسک چای داغ.

در اسارت کوهستانی

بازماندگان از فاجعه در سال 1996 سال در اورست گفته شد بعد که آغاز نزول آناتولی آب و هوا رو به افول به شدت، باد گل رز، دید بدتر شده است. شود اوج بیشتر غیر ممکن بود، و بقیه از این تیم همچنین کشیده پایین. اسکات فیشر با یک شرپا به نام Lopsang رفت.

رسیدن به "بالکن" و یک بار در 8،230 متر، آنها مجبور شدند برای ماندن به دلیل سلامت بسیار ضعیف فیشر، که در آن زمان یک تورم سنگین از مغز بود - در ارتفاعات روی غیر معمول نیست. او ارسال Lopsanga ادامه نزول و در صورت امکان، برای دریافت کمک.

هنگامی که شرپاها رسیده کمپ IV، ما پیدا کردن در آن مردم آماده است به ترک چادر نیست و به تماس در دامنه کوه در میان در زمان طوفان افزایش یافته است. آخرین امید به Bukreeva سپرده شد، اما در این زمان او را از اسارت برف سه نفر را به خود جلب - شنی پیتمن، Sharlottu ها Foks، و تیم مدسن. فقط در وسط روز بعد من موفق به صعود به فیشر، اما او مرده است. او بدن نمی تواند را پایین آورد، بنابراین من فقط پر کردن سنگ در کوه شیب. اسکات بنا اورست را فتح خود (1996) شد. تراژدی تلفات تیره و تار خود ادامه داد.

در این زمان از باد بیش تشدید، و نقطه برف دید محدود به معنای واقعی کلمه در طول بازو. در این وضعیت دشوار، یک گروه از کوهنوردان از "ماجراجویی مشاوران" گروه از دست داده، به طور کامل خود را گم کرده. آنها در تلاش بودند برای پیدا کردن راه خود را به کمپ چهارم و کورکورانه نقل مکان کرد تا زمانی که بر روی لبه بسیار از پرتگاه سقوط خسته، خوشبختانه، قبل از رسیدن به آن چند متر است.

از مرگ حتمی آنها را نجات داد همه همان بوکریف. ظروف سرباز یا مسافر برفی غیر قابل نفوذ او کوه نوردان انجماد و کشیدن یک به یک به اردوگاه خود پیدا کرده بود. یکی از آن اندازه کافی خوش شانس برای فرار از مرگ اورست را فتح کرد (1996) - این قسمت است که در جزئیات بعد Beydlman نیل است.

تراژدی

آناتولی همه چیز را در قدرت خود را انجام داد. کمک او نمی تواند فقط دو نفر از آنها: ژاپنی Yasuko نامبا در آن زمان در حال حاضر در یک وضعیت نا امید کننده، و دیگر عضو این گروه، جدوگاه، از دست داده در توفان برف بود، و آن یافت نمی شود. صبح روز بعد او به اردوگاه کردم، اما خیلی گاز گرفته بود که هیچ کس به یک نتیجه مطلوب امیدوار بود. او زنده ماند، اما زمانی که هلی کوپتر خود را به بیمارستان منتقل شد، پزشکان تا به حال به قطع دست راست و تمام انگشتان از سمت چپ و بینی. که بدبختی را برای صعود خود به اورست (1996) تبدیل شده است.

تراژدی در 11 مه به طور کامل در ادامه روز بعد. وقتی که آخر کوه نوردان بالا سمت چپ، زنجیره ای بسته دو: راب هال و دوست خود را داگ هانسن. پس از مدتی از Rob پیام نگران کننده است که داگ بیهوش بود دریافت کرد. لازم بود فورا اکسیژن و راهنمای "ماجراجویی مشاوران" اندی هریس با یک بطری به او رفت.

هنگامی که او آن را، Hansen بود هنوز زنده است، اما در بحرانی بیماری است. این وضعیت با این واقعیت است که بسیاری از تنظیم کننده راب سیلندر اکسیژن سرد، و آن را نمی تواند به ماسک ارتباط برقرار کنند. پس از مدتی، وارد برای کمک به هریس به طور ناگهانی در تاریکی برفی ناپدید شد.

در آخرین جلسه رادیو راب هال گفت که دو کوه نورد با او مرده بودند، و او است که به علت سرمازدگی قوی تقریبا نا امید کننده. مرد خواست تا با همسر باردار خود Dzhen آرنولد، که در نیوزیلند ماند صحبت می کنند. گفتن او چند کلمه از تسلی، راب تا به حال رادیو را خاموش کرد. تراژدی در اورست در سال 1996 زندگی این مرد گرفت. او را نجات دهد شکست خورده، و تنها دوازده روز در بدن تبدیل به سنگ سرد دیگر اعضای اکسپدیشن پیدا شد.

تراژدی در کوه اورست در سال 1996 در نتیجه غمگین بود. گروه "کوهستان جنون" در هنگام فرود از بالای سر او اسکات فیشر کشته شد متحمل خسارات کوچکتر است، اما. تیم دوم - "ماجراجویی مشاوران" - فقط چهار نفر از دست داده است. این بود: رئیس راد هال، مشتری به طور منظم خود پولک هانسن، کوه نورد و مربی اندی هریس و ورزشکار ژاپنی Yasuko نامبا، به کمپ IV مانده است بسیار کمی است.

علل این فاجعه

امروز، بعد از سال ها از حوادث غم انگیز در تحلیل علل این فاجعه ترین مقیاس بزرگ در هیمالیا، متخصصان به این نتیجه که چند وجود دارد. فتح ارتفاعات کوه در بیش از هشت هزار متری علامت، همیشه خطرناک است، اما میزان آن بستگی به شدت رعایت الزامات مورد نیاز برای شرکت کنندگان از بالا رفتن است.

از جمله دلایلی، به عنوان یک نتیجه از که بود یک تراژدی در اورست (مه 1996) وجود دارد، در درجه اول مشاهده موارد نقض مربوط به برنامه بلند کردن اجسام. با توجه به طرح قبلی برنامه ریزی شده، هر دو گروه شروع به بالا رفتن در نیمه شب 10 ماه مه، حال برای رسیدن به سپیده دم از خط الراس، و در ساعت 10 صبح روز 11 ماه مه، به در بالا از جنوب باشد.

در صعود نهایی همان نقطه - کوه اورست - انتظار می رود به در بعد از ظهر افزایش یابد. این طرح را انجام نمی شد، و افزایش تا 16 ساعت کشیده شد. نقض تحریک یک سری از وقایع سرنوشت ساز که به مرگ منجر شده است. قانون "در پشت برنامه، دردسر انتظار نیست - به پشت!" نادیده گرفته شد.

یکی از دلایلی که در ماه مه 1996 بود یک تراژدی در اورست وجود دارد، محققان تعدادی از تاخیر در طول صعود نامیده اند. از نظر بالا رفتن آن را به عهده گرفت که شرپاها Lapsang و راب به ترک اشرف قبل از بقیه اعضای تیم و نصب نرده طناب در نزدیکی جنوب قله برای ایمنی از کوهنوردان. آنها نتوانستند آن را به دلیل حمله از بیماری ارتفاع در یکی از آنها را انجام دهد. این کار به حال به انجام، و راهنماهای بوکریف Beydlmanu، که منجر به اضافی تاخیر.

تخطی از الزامات امنیت

علاوه بر این، افزایش از سازمان دهندگان ساخته شده روز یک تخلف آشکار از قوانین ایمنی. واقعیت این است که در 11 می آمد فقط سه گروه صعود کننده به اورست. تراژدی در سال 1996 رخ داده است عمدتا به دلیل در آن روز در دامنه تعداد بیش از حد کوه نوردان، و قبل از آخرین، بخش بلند کردن اجسام سخت ترین چوب پنبه رخ داده است.

در نتیجه، در ارتفاع 8500 متر، در وضعیت هوا رقیق و جادوها سرد، مردم خسته مجبور بودند در خط صبر کنید، ایستاده در باد انجماد. پس از آن، تجزیه و تحلیل از دلایلی است که منجر به یک تراژدی در اورست در سال 1996 اتفاق افتاد، سازمان دهندگان صعود به این امید که تعداد زیادی از شرکت کنندگان آنها را آسان تر برای مقابله با دامنه های برف عمیق و مشکلات دیگر را بلند خواهد توجیه می شود.

تاثیر عوامل طبیعی در کوه نوردان

هر صعود، و به خصوص کسی که آنها را سازماندهی، باید بدانید که در ارتفاعات روی، بدن انسان است به تعدادی از تاثیرات منفی قرار گرفته است. در میان آنها، کمبود اکسیژن ناشی از فشار هوا کاهش می یابد، و یخ زدگی، گاهی اوقات از رسیدن به سطح در -75 درجه سانتی گراد

علت خستگی شدید به عنوان یک نتیجه از بلند کردن کوهستان تشدید، این عوامل منجر به افزایش ضربان قلب، تنفس، و گاهی اوقات به هیپوترمی و هیپوکسی. در چنین ارتفاعاتی، بدن توانایی بازیابی و برتری فعالیت بدنی به کاهش نهایی آن از دست می دهد. این خطرات ناشی از اورست است. تراژدی از سال 1996، در دامنه های خود را ایفا کرده است، تبدیل به یک اثبات روشن و غم انگیز از که.

به عنوان تمرین نشان می دهد، علت اصلی مرگ از کوه نوردان در ارتفاعات بالا شایع ترین ادم مغزی است. او است که به علت کم اکسیژن از هوا و منجر برای فلج، کما و مرگ. یکی دیگر از علت مرگ و میر در شرایط هوا رقیق و دمای پایین است ادم ریوی نامیده می شود. او اغلب به پایان می رسد التهاب، برونشیت و دنده شکسته.

کمبود اکسیژن، بارهای بالا usugublonny، اغلب باعث حملات قلبی، در صورت عدم وجود به توجه فوری پزشکی نیز می تواند منجر به مرگ شود. قابل توجه خطر به کسی که تبدیل در کوه ها، و کوری ناشی از برف سوسو زدن در آب و هوای پاک. این منجر به حوادث، شاهد توسط اورست. تراژدی (1996)، یک عکس از که شرکت کنندگان نشان دادن این مقاله، مواد غنی برای درک علل آن و توسعه اقدامات ایمنی است.

در نهایت، سرمازدگی. همانطور که در بالا اشاره شد، در هشت هزار متر درجه حرارت اغلب به -75 درجه سانتی گراد رها اگر ما در نظر است که gusts باد در حال رسیدن به 130 کیلومتر در ساعت، روشن می شود که چه نوع از خطر به زندگی انسان شرایط آب و هوایی تا شدید هستند.

علاوه بر تاثیر بسیار منفی بر وضعیت جسمی فرد، همه این عوامل به طور قابل توجهی قوای ذهنی خود را مختل کنند. این کوتاه مدت و بلند مدت حافظه، وضوح ذهنی، توانایی کافی ارزیابی وضعیت و به عنوان یک نتیجه، آن را غیر ممکن به تصمیم گیری درست تاثیر می گذارد.

به منظور تحریک مقاومت بدن در برابر اقدام در عوامل منفی خود، هم هوایی انجام می شود. با این حال، در این مورد، برنامه او مختل شد. دلیل تاخیر در نصب و راه اندازی اردوگاه در ارتفاع بالا و آموزش کم از اعضای اعزامی بود. همانطور که می توان از خاطرات خود دیده می شود، بسیاری از نمی دانم که چگونه به درستی نیروهای توزیع و، که مایل به آنها را ذخیره کنید نشان داد تعویق ناموجه است به افزایش است.

شرایط آب و هوا و کمبود اکسیژن

کوهنوردان با تجربه می دانند که حتی آماده سازی دقیق ترین اکسپدیشن است تضمین موفقیت آن نیست. بسیار بستگی دارد که آیا شما خوش شانس با آب و هوا می باشد. اورست همچنین این منطقه که در آن در حال تغییر است سرعت فوق العاده خطرناک. در یک دوره کوتاه از زمان گذار از یک روز آفتابی روشن به یک طوفان برف، در سراسر با غبار غیر قابل نفوذ پوشیده شده بود.

این دقیقا همان اتفاقی است که در آن روز سرنوشت ساز، مه 11، 1996. تراژدی در اورست را شکست و چون، وقتی کوه نوردان به سختی جان سالم به در هیجان رسیدن به بالا، فرود آغاز شد، آب و هوا رو به وخامت گذاشته به شدت. کولاک و بوران بسیار دید محدود، و علائم نشان می دهد راه را به کمپ IV پنهان. در نتیجه، یک گروه از کوهنوردان، گم شدم نشانه از دست رفته.

باد طوفان، سرعت که در آن روز 130 کیلومتر در ساعت، و یخبندان شدید رسیده نه تنها مردم را به خطر اندازد به دور به ورطه جاروب، بلکه به فشار اتمسفر منجر شده است. در نتیجه، آن سقوط کرد مقدار اکسیژن موجود در هوا می باشد. این 14٪ است که بسیار موجب بدتر شدن اوضاع است. این غلظت خواستار است استفاده فوری از سیلندر اکسیژن، که در آن زمان به طور کامل مصرف شده بود. این یک وضعیت بحرانی ایجاد می کند. یک تهدید از دست دادن هوشیاری، ادم ریوی و مرگ قریب الوقوع است.

عدم سیلندر - اشکال بالا رفتن از سازمان دهندگان که آنها را اورست را ببخشد. تراژدی از سال 1996، بود بیشتر وجود دارد چرا که برخی از اعضای آن مردم آماده نشده بودند، ضعیف انتقال هوا رقیق. در آن زمان آنها تا به حال به هم هوایی به خواب با مخازن اکسیژن، که به طور قابل توجهی افزایش یافته است مصرف خود را. علاوه بر این، آنها در مقادیر زیاد برای نجات از نگاوانگ شرپا، تخلیه از ارتفاع مورد نیاز است.

خطر در کمین در تجاری رویکرد به کوهنوردی

و یکی از عوامل مهم که باعث این رویداد ناگوار مه 11، 1996. تراژدی در کوه اورست، تا حدی ناشی از تجاری از کوهنوردی، که در دهه نود آغاز شد. سپس به سرعت آمد و ساختار طراحی شده صرفا به سود حاصل از تمایل مشتریان برای شرکت در فتح قله توسعه داده شد. آنها نقش هر سطح از آموزش از این افراد، یا سن خود و یا وضعیت جسمی بازی نمی کند.

نکته اصلی این بود که به مقدار مورد نیاز پرداخت می شود. در مورد "جنون کوه" و "ماجراجویی مشاوران"، به شصت سالگی و پنج هزار دلار بود. این قیمت شامل راهنمای خدمات حرفه ای و هزینه های مواد غذایی، تجهیزات، تحویل به کمپ اصلی و اسکورت به قله کوه.

پس از آن، یکی از راهنماهای اعتراف کرد که مشتریان بخشی از «کوه جنون" بودند، انتخاب کنید تا پس برای صعود آماده نشده، او را در پیش برای شکست مطمئن بود، و با این وجود، آنها را به یک ارتفاع است که تنها در دسترس ورزشکاران با تجربه است. در نتیجه زندگی نه تنها از گردشگران بلکه همه کسانی که همراه با آنها رفت به خطر اندازد. در اوج خطای یک نفر می تواند به مرگ از کل گروه می انجامد. بخشی از راه آن اتفاق افتاد. تراژدی در اورست (1996)، که اعضای قربانیان منافع تجاری شد - اثبات این.