آیین های باستانی اختصاص داده شده به نیروهای طبیعت. آیین های باستانی ملل مختلف جهان

نیروهای طبیعت - شاید تنها چیزی که انسان تاکنون نمی تواند به طور کامل برطرف کند. دنیا برای درمان بیماری های پیچیده یاد می گیرد، گیاهان زنده زندگی می کند، فضای بیرونی و غنی از اقیانوس را فتح می کند، اما قبل از خشکسالی و سونامی، زلزله ها و جمع آوری یخچال ها هنوز بی دفاع است.

ریاست باستانی، اختصاص داده شده به نیروهای طبیعت، به انسان نوعی وحدت با ماهیت جهان، توانایی محدود کردن او را داد. قدرت شگفت انگیز و غیر قابل توضیح این رویکرد همواره انسان را علاقه مند کرده است - سعی کرد این رمز و راز را درک کند، برای پیوستن به آن، به بخشی از زندگی خود بپردازد. بنابراین آیین های باستانی وجود داشت که اصول اولیه آن امروزه زنده ماندند.

مرد شهر بزرگ

اگر به شخص مدرن نزدیک شوید و بگوئید: «با آیین های باستانی که به نیروهای طبیعت اختصاص داده شده است، به سختی می توانید حداقل یک نام را به یاد آورید، حداقل برخی از مقدسات را که برای اجداد دوران مقدس است، توصیف کنید. البته، جهان به طور قابل توجهی تغییر کرده است، اشیاء خواص جادویی خود را در جهان از دست داده اند، جایی که عملا هیچ محرمانه ای در میان آسمان خراش ها، هواپیماها، اینترنت و خشک کن دست خالی وجود ندارد. با این حال، این همیشه مورد نیست.

قدرت از عالم قدیم

تقریبا در هر فرهنگی، افرادی وجود دارند که می توانند با پدیده های طبیعی مواجه شوند: مگی، شامان، جادوگران، ستیزه گران، کشیشان و فقط بزرگان. آیین های باستانی، اختصاص داده شده به نیروهای طبیعت، به دور از نادری بودن نبودند. در آن زمان، مردم بیشتر اعتقاد داشتند، و جهان، همانطور که در افسانه های قدیمی می گویند، بسیار خوشنودانه به درخواست های مرد پاسخ داد.

Paganism تقریبا همه فرهنگ های جهان را مشخص می کند. البته، بین باورهای نمایندگان نژادها و سرزمین های مختلف تفاوت های قابل توجهی وجود دارد که به طور طبیعی به دلیل تفاوت در محیط هایی است که در آن غرق شده اند. با این وجود، جنبه های کلیدی تقریبا یکسان بود. به عنوان مثال، در تمام فرهنگ ها یک فرقه پرستش خورشید وجود داشت.

چرا طبیعت؟

در واقع، چرا مردم نیروهای زمین، آب، هوا یا آتش را عبادت می کردند ؟ آیین های باستانی که به نیروهای طبیعت اختصاص یافت، از ابتدا بوجود نیامد. اگر منطقی استدلال کنید، پس مردی که در دوران باستان مستقیما به برداشت، شرایط آب و هوایی، هوس های آب و هوایی وابسته بود. به طور طبیعی، او بهترین کار خود را برای رهایی از عناصر، دوست داشتن با باران، باد زدن و لرزیدن.

مقررات زمستانی

برای اجداد ما، شاید فصل طولانی ترین فصل بهار بود، که برآورد آینده به طور مستقیم وابسته بود. آیین های باستانی اختصاص داده شده به نیروهای طبیعت در این مورد به ویژه مهم بود - لازم بود برای تسکین زیبایی prigozhuyu. و این روند با یک تعطیل به نام کمده شروع شد، که بعدا به عنوان مارمولک شناخته شد. در این روز اجداد ما به پاهای خرس تبدیل شدند، آواز خواندن، رقص آیینی را انجام دادند. بیدار شدن یک ساکن جنگل بی دست و پا، نشانه بهار برای اجداد ما بود.

یکی دیگر از روستاهای زمستانی سنتی، سوزاندن بدن بود - یک ورودی آیینی که در شب کریسمس به آتش کشیده شد. فرمول های آیین دادرسی در حین زدن جرقه به اجداد اجتناب ناپذیر، نه تنها تغییرات موفق فصل، بلکه علاوه بر گاو، که مهم نیست. به هر حال، یک فرهنگ مشابه در فرهنگ هندو اروپایی وجود دارد، جایی که الهه Agi Buhnya به عنوان بدمینتون عمل می کند.

اسقف اعظم

به منظور یادگیری نحوه استفاده از سحر و جادو از اسلاو های باستان، باید به تاریخ برگردد. اول از همه، ویژگی متمایز فرهنگ سلاطین می تواند این واقعیت باشد که قربانی کردن انسان از زمان های قدیم غیر قابل قبول بوده است. اما حیوانات قربانی همه چیز یکسان بودند. به عنوان مثال، برای خنثی سازی عنصر آب، اجداد ما یک خروس را به پایین انداختند، که قرار بود به استاد دریایی سرگرم شود، و او را به خلق و خوی خوب تبدیل کرد.

به منظور خدای خورشید، نور و باروری Yaril، اسلاوها یک رؤیای قدیمی را به نیروهای طبیعت اختصاص دادند - جشن های پر سر و صدا با پرش روی آتش. این اعمال، عملکرد شورایی را بر عهده داشتند - شادی مردم به افتخار جلسه یاریا، مردم را وادار به برداشت غنی، خورشید ملایم و تداوم خانواده شد.

مراسم و مراسم اسلاوهای قدیم نمی توانند با زیبایی و خلوص آن لذت ببرند. به همراه جریله در بهار، به عنوان مثال، Svarog و Dazdbog، که افتخار دختران در بهترین لباس، انجام رقص، افتخار بود.

خداحافظی به خورشید در جشن روز ایوان-کوپالا همراه با غلتیدن آیات در حوزه خالص یک چرخ سوخته. ویژگی این مراسم، انتقال گذر خورشید به نسل، کاهش دایره را نشان داد.

در همان زمان، در شب حمام، دختران جوان آماده شدن برای عروج شدن به عنصر آب به عنوان یک کلیسا تبدیل شدند. پس از اجرای رقص ها و آهنگ ها به افتخار رود، مکاشحی، مادر زمین، آب، رزاقیسا، دختران در معرض، انحلال و ورود به آب قرار گرفتند و به عنوان عنصری که زندگی قدیم خود را به دست می گیرند و زندگی جدیدی را به وجود می آورند.

احکام زمین

البته، اجداد ما نمی توانستند به زمین مادر تبدیل شوند. در این راستا مشخصه رشته کاشت و برداشت است. برای پر کردن دانه در این زمینه صرفا به مرد بود - در این صورت موازی با ادامه جنس، دادن دانه، به وضوح دیده می شود.

برای مراقبت از مزرعه و برداشت، زنان ابتدایی برهنه بودند که مادری بودن مادری این سرزمین را در این مورد تصدیق کردند. از آنها در این زمینه به زور برای جانشینان خانواده منتقل شد. بنابراین برداشت، به تولد یک زندگی جدید تبدیل شد.

در حقیقت، آیین های باستانی که به نیروهای طبیعت اختصاص داده شده اند، حتی تا امروز نیز از ابتدای زندگی جان سالم به در بردند. در تعطیلات کوپالا، آتش سوزی هنوز روشن است، جشن های سال نو هنوز هم شامل چراغ های درخشان، و پنکیک پر شده و پس از غذا خوردن پنکیک هنوز به نظر می رسد تقریبا مورد علاقه ترین تعطیلات زمستانی است.