KV. مخازن "کیم وروشیلف". KV-1 تانک شوروی

با آغاز جنگ جهانی دوم، نه یک ارتش واحد جهانی با تانک های سنگین مسلح شد. با یک استثنا آنها ارتش سرخ را داشتند.

چرا به مخازن سنگین نیاز دارید؟

جنگ اول، کار، سنگین، کثیف و بسیار خطرناک است. اغلب اوقات سرباز مشغول حفاری زمین است. بیشتر او از خاک استخراج می کند، این شانس بیشتر برای زنده ماندن است. انواع دیگر کار وجود دارد که کارآمدتر نیستند و هر یک از آنها نیاز به ابزار خاص خود دارد. یک بمب افکن سنگین برای حملات بمب گذاری بر اهداف مشخص، یک هواپیمای حمله مورد نیاز است. برای از بین بردن پتانسیل صنعتی دشمن، جنگنده نباید مورد استفاده قرار گیرد، حمل و نقل بمب های استراتژیک در اینجا ضروری است و باید تعداد زیادی از آنها باشد. مخازن نور برای حملات عمیق و سریع لازم است، دور زدن دفاع از دشمن و ایجاد "دیگهای بخار" که در آن واحدهای نظامی قابل توجهی، محروم از منابع و ارتباطات، قادر به ایستادن برای مدت طولانی نخواهند بود. اگر شما با یک ابزار کاری مشابه را می گیرید، آنها عملکردهای تیغه ای، انعطاف پذیر و راحت را انجام می دهند. اما شرایطی وجود دارد که در آن چیزی بیشتر مورد نیاز است و تیز بودن اهمیت زیادی ندارد (برای مثال یک تکه چوب یا تبر). مخازن سنگین زمانی مورد نیاز است که حملات شدید از طریق موقعیت های محکم انجام نشود یا اجتناب نکنند، و از نقص روشنی، حمله ی پیشانی قوی، نابود کردن و بی رحم ضروری است.

در دسامبر 1939 در Karelia جنگ های سنگین و خونین وجود داشت. یخ زده ی وحشتناک، یخ زده، یک پوشش برف به کمر، زیر آن بت ها و نه انجماد. اگر برای اضافه کردن به شرایط آب و هوایی معادن، تشخیص آن بسیار مشکل ساز است؛ کار تک تیراندازها؛ به طور غیرمنتظره امتیازات شلیک شده توسط بتنی ضخیم محافظت می شود؛ شب قطبی، عمل افسردهانه در روان؛ ناتوانی در ایجاد آتش و به طور کلی گرم نگه داشتن؛ تخته سنگ، پنهان، دوباره، زیر برف، و خیلی، خیلی بیشتر، روشن می شود که "چرا آنها تا به حال کمی با فنلاند کمی مشغول بودند." در مسائل دشوار دستیابی به خط Mannerheim، تانک های سنگین برای اولین بار نقش مهمی ایفا کردند. اتحاد جماهیر شوروی در شخص رهبری استالینیست تصمیم گرفت تا زرهی فوق العاده قدرتمند خود را زودتر از سایر کشورها بسازد. نمونه های آزمایشی، به ویژه QMS، در جنگ فنلاند شرکت کردند. در روز 17 دسامبر تلاش برای غلبه بر منطقه تقویت ختتنین، یکی از آنها در اختیار تیپ 20 قرار گرفت و در معدن ضد تانک منفجر شد. خدمه تلفات نداشت، اما مجبور شد ماشین را ترک کند. این یکی از اولین موارد استفاده از سلاح های جدید بود.

مخزن سنگین به عنوان بازتاب دکترین نظامی شوروی است

در صنعت نظامی هیچ کاری انجام نشده است. دشوار است تصور کنید که وضعیتی است که JV استالین طراحان وسایل نقلیه زرهی را فراخواند و با پف کردن یک لوله، به آنها می گوید: "و من یک مخزن سنگین بگذارم. من واقعا این را می خواهم من چنین هذیان دارم ... " در این حالت هیچ دولتی پول کافی برای انجام وظایف فوری ندارد تا از مرزهای خود محافظت کند. نه، تمام وظایفی که در متخصصان کرملین قرار داده شد، توجیه شده بود.

طراحی یک وسیله نقلیه جنگی که مطابق با الزامات مدرن برای حمله به اسلحه است، در اوایل سال 1939 آغاز شد، و تصمیم کمیته دولتی دفاع، تصویب در دسامبر 1938. طبق آموزه های نظامی اتحاد جماهیر شوروی، عملیات نظامی در صورت احتمال جنگ (و انتظار) باید در شرایط مقاومت مقاومت شدید خود در مرحله اولیه در خاک دشمن قرار گیرد. این نوع از جنگ نیاز به برخی از ابزار های فنی، در ارتباط با که طراحان داده شده بود TK مناسب است. فهمیدم که از طریق نقاط گسترده در خطوط دفاعی، مفاصل بزرگ، مجهز به تانک های سریع BT با سرعت حرکت می کنند که قادر به حرکت در امتداد جاده ها با سرعت زیاد هستند، به جلو حرکت می کند. در چنین سناریویی احتمالی، با برتری کامل هوایی، پیروزی با کمترین تلفات تضمین شد.

شروع کار طراحی

ژ. ی. کوتین، طراح کلی از نیروگاه لنینگراد به نام کیروف، نظارت بر طراحی مخزن SMK را بر عهده داشت. این نام به رهبر اخیر کشته شده، رهبر سازمان حزب "گهواره انقلاب" اشاره دارد. یک دستگاه دیگر تحت رهبری AS Ermolaev در کارخانه همسایه شماره 185 توسعه یافت و آن را T-100 نامگذاری شد. ایده طراحی این سالها چند جهته بود، به ویژه، یکی از خطوط اصلی یک طرح چند برجشی بود که در آن بخش آتش می تواند دایره باشد. وزن QMS بیش از حد بزرگ بود و به جای سه برج، تصمیم به نصب دو برای بهبود ویژگی های در حال اجرا و رزرو نمود.

با این حال، به زودی پس از شروع کار پروژه، گروهی از فارغ التحصیلان و کارآموزان VAMM (آکادمی نظامی مکانیکسیون و موتورز) استالین به رهبری ن.اف. ششمورین پیشنهاد داد که بیشتر بروید: یک برج دیگر (که کارشناسان جوان آن را بیش از حد تصور می کنند) را حذف کنید، موتور دیزلی را جایگزین یک موتور کربورتر نصب کنید و شاسی را به دو غلتک کاهش دهید. در حقیقت، جمعی به طور مستقیم به این طرح دست یافتند، که برای دهه های طولانی کلاسیک بود، پیش از تمام همکاران خارجی که این ایده را تنها در دهه پنجاه پذیرفتند.

بنابراین کامیون شوروی KV-1 متولد شد.

از نقاشی به فلز

سرب برج تک برج برجسته طراح NL Dukhov. به یاد بیاورید که در سالهای استالینیست خطرناک بود، امروز هیچ کس نیازی ندارد. هر تأخیری می تواند تغییر کار را به یک معتبر کمتر، در یک کت چوگان و با یک اره یا تبر. طراح اصلی تانک KV، رفیق دوخوف، با این تعهد مقابله کرد. تا اوایل ماه اوت مخازن سنگین KV و SMK آماده و به کمیسیون دولتی ارائه شده است، و در ماه سپتامبر، سایت آزمون Kubinka با تکان دادن موتورها در هنگام نمایش نمونه های جدید تکان خورد. به همین ترتیب، آنها برای خدمت پذیرفته شدند، "مبارزات آزادی" در فنلاند در حال انجام بود و این تکنیک بسیار ضروری بود. طراحان علاقه مند به اثربخشی توسعه بودند. مخزن "Clim Voroshilov" به نبرد رفت.

KB-2 چطور بود؟

خط Mannerheim به طور کامل تقویت شد. بر خلاف مگنوت فرانسه، آن را در سواحل ساحل (در غرب به خلیج فنلاند، در شرق به لادگوا)، و آن را دور زدن غیر ممکن بود. ارتفاعات به صورت صحیح، با درجه بالایی از استقلال و تمام زیرساخت های لازم برای دفاع ساخته شده بود. به طور کلی، مخزن سنگین KV ثابت شده است که خوب است، اما اسلحه 76mm به وضوح کافی نیست برای از بین بردن سازه های بتن مسلح پوشیده شده توسط یک لایه خاک. به عنوان مثال، یک هویتر 152 میلی متری که در حال حاضر در حال خدمت بود، نیاز به چیزی مؤثرتر بود، اگر چه برای تراکتور مورد نیاز تراکتور قدرتمند مورد نیاز بود. طراحان لنینگراد یک وظیفه جدید را به عهده گرفتند: اتصال دو عنصر مهم، اسلحه بزرگ و یک شاسی کابینت، و برای اطمینان از حفاظت قابل اعتماد از خدمه با خدمه تفنگ. بنابراین KV-2، یک چکش تانک بود، طراحی شده برای خرد کردن هر گونه استحکامات.

در دوره میان جنگ

جنگ فنلاند، اگرچه خونین بود، به سرعت به پایان رسید، اما با وجود این، تولید ماشین آلات سنگین، از جمله نوع محاصره، ادامه یافت. از فوریه 1940، مخزن Klim Voroshilov در دو نسخه با مجموعه ای در LKZ (لنینگراد کارخانه Kirov)، و از ماه ژوئن و در تراکتور سازی چلیابینسک (کارخانه چلیابینسک) راه اندازی شده است. شور و شوق در آن سال ها بسیار بالا بود، اولین HF ها از مجمع اورال از قبل به زودی خارج از مغازه به زودی، و برای ساخت ظرفیت یک ساختمان جداگانه ساخته شده بود، ابعاد که فرصت های بسیار خوبی را به تصویب رساند. تیم های کار و طراحی متوقف نشدند، همچنان به بهبود شاخص های فنی و از بین بردن کاستی هایی که در جریان عملیات های جنگی شناسایی شده اند. در اواخر قرن نوزدهم، دو نمونه جدید با زرههای تقویت شده به 90 میلیمتر با قدرتمندتر از توپهای نظامی (85 میلیمتر، کالیبر، که مخترعان کشورهای دیگر نمیتوانستند رویای آن را ببینند) ظاهر شدند. تا پایان سال، یکی دیگر از غولها برنامه ریزی شده بود، این بار با حفاظت 100 میلیمتری. این ماشین ها پیشرفت های مخفی بودند، آنها به نام اشیاء 220، 221 و 222 نامگذاری شده بودند. هیچ کس نمی دانست ...

مقایسه با حریف احتمالی

در سال 1941، 1200 دستگاه سنگین به ویژه KV-1-400، KV-2-100 (که دارای عملکرد خاصی بود و نیاز به آن کمتر بود)، و KV-3 به اندازه 500 قطعه برنامه ریزی شده بود. و این فقط در لنینگراد است! 200 واحد دیگر توسط ChTZ داده شد. در سال 1949، تانک سنگین KV-1 و سوپرآلیاژ KV-2 نیز تولید و در مقادیر قابل توجهی (243). مجموعا در زرادخانه ارتش سرخ 636 نفر بود. آیا این خیلی زیاد است یا نه؟ مورخان شوروی، در توضیح علل فاجعه در تابستان 1941، ابراز نظر کردند که ما تانک های مدرن نداریم. در همان زمان، آنها فراموش كردند كه اشاره كردند كه سرزمين سرمايه گذار از مرز شوروي عبور كرد و كمي بيش از سه هزار تانك را در اختيار داشت و همه آنها بدون استثناء نور بودند. علاوه بر این، نام جدید آنها بسیار دشوار است. البته رعد و برق اروپا، یک پیاده روی جالب بود، اما موتور بی تفاوت است، حتی هنگام رانندگی در یک اتوبان بسیار خوب، از بین می رود. ماشینهایی که در فرانسه و چکسلواکی دستگیر شده بودند، حتی با سبک BT ما مقایسه نشدند. رومانی، یک متحد از آلمان نازی، و در حال کار "رنو 17" (17 سال تولید سال 1917) بود، در اتحاد جماهیر شوروی، 2 مورد از آنها وجود داشت، آنها در موزه ها بودند.

با این حال، وقت آن است که به یاد داشته باشیم که در اتحاد جماهیر شوروی نه تنها مخازن سنگین تولید شده است. همچنین متوسط، T-34، بهترین در جهان بود، و آنها بسیار فعال بودند. و ریه ها، آنها بی سابقه گردش خون تولید می کنند. و در جنگ افزار، حفاظت زره پوش و ویژگی های موتورها (عمدتا به وسیله آن، دیزل، V-2، که هیچکس دیگر نمیتواند در طول جنگ تمام دنیا را تکرار کند)، بیشتر از نیروهای ارتش بود. در اوایل اواسط سال 1941 تا کنون تانک نظامی شوروی هیچ مقایسهای نداشت.

ساخت و ساز

در زمان ایجاد نمونه اولیه، توانایی کارخانه های مخزن شوروی اجازه استفاده از پیشرفته ترین فن آوری ها را داشت. نه در مورد مفاصل پرچرب، و حتی در مورد آن، بدن توسط روش جوش ساخته شده بود. همین امر برای بمب اسلحه نیز درست بود، که با استفاده از روش کل بازیگران بهبود یافت. ضخامت ورق های زرهی 75 میلی متر بود. قابلیت تغییر این ساختار باعث افزایش حفاظت بیشتر به 105 میلیمتر به دلیل نصب صفحات زرهی اضافی بر روی پیچ ها می شود، اما در سال 1941، هیچ یک از تفنگ های آلمانی نمی توانست بدون آن به مخزن KV-1 ضربه بزند.

طرح کلی کلاسیک برای وسایل نقلیه زرهی شوروی نیمه دوم دهه ی 30 بود (بعدها به عنوان یک مدل توسط مهندسان از سراسر جهان به عنوان یک مدل انتخاب شد): انتقال عقب به استثنای شفت پروانه، زره مورب، یک دیزل قدرتمند و تفنگ کالیبر 76 میلیمتری (L-11، F-32 و بعد ZIS -5)

واگن

موتور V-2K قلب این خودرو بود، قدرت آن 500 اسب بخار در سرعت 1800 دور در دقیقه بود. انتقال اصطكاك چند صفحه اي نقص هاي طراحي داشت، زيرا اغلب او را رد كردند زيرا براي نيرويي كه نياز به تغيير سرعت خودروي سنگين مانند كابين تانك (بيش از 47 تن) بود، به ويژه در دو چرخ دنده اول (در مجموع 5) وجود نداشت.

پایه دنده ی در حال اجرا یک سوسور سوپاپ مخصوص برای غلتک های پشتیبانی نسبتا کوچک بود (شش در هر طرف وجود داشت). سقوط کروپولارها اضافی، غلطک غلتکی، 3 را برای هر یک از آنها حذف کرد. تا سال 1942، آنها با لاستیک برای کاهش سر و صدا پوشیده شدند، اما به دلیل کمبود مواد از این "لوکس" باید رها شود. کرمها به طور گسترده ای (700 میلی متر) ساخته شده اند تا بارهای خاصی را بر روی زمین کاهش دهند.

ارتش

تجربه اقدام علیه دشمن ناامید کننده، آماده برای رفتن در برابر مخزن با یک بطری کوکتل مولوتف، یک تقاضای جدید - امکان ایجاد یک پرده محافظ آتش نشان داد. برای حل این مشکل، دستگاه با سه نقطه تفنگ اتوماتیک مجهز شده بود، یکی از آنها برای حفاظت از محفظه موتور هدایت گردید. یک تفنگ دیگر، برجستگی بود، از یک حمله از هوا پوشیده شده بود. فضای آزاد فضایی مهمات پر از ارگونومیک است که به اندازه کافی برای انجام یک جنگ طولانی و خسته کننده (135 دور و 2770 دور) کافی است. دقت تیراندازی توسط تجهیزات نوری متشکل از مناظر (TOD-6 تلسکوپی، PT-6 پریسوپیک) ارائه شده است. پانورامای فرمانده فرصتی برای یک دید کلی فراهم کرد. در مخزن برنامه جنگی پنج نفر بودند، می توانستند با کمک یک اینترفیس ارتباط برقرار کنند، ارتباطات خارجی توسط رادیو 71-TK-3 یا آفریقای جنوبی ارائه شد.

تقریبا 48 تن از اتومبیل ها می توانند به سرعت 34 کیلومتر در ساعت برسند و عمر مفید 250 کیلومتر را داشته باشند. این خیلی زیاد است

در آغاز جنگ بزرگ

بدیهی است که جنگ در شرایط بسیار نامطلوب برای اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد. از سوی دیگر، منابع اطلاعاتی مختلف از ضربه نازی ها هشدار دادند، از سوی دیگر، بسیار غیر منطقی بود. اگر این میزان در مورد تمرکز نیروهای آلمانی شناخته شده بود، برای او مخفی و عدم آمادگی ارتش آلمان برای اقدام نظامی علیه اتحاد جماهیر شوروی، که شامل عدم وجود لباس گرم و سوخت های مقاوم در برابر سرما و روان کننده ها بود، نبود. با این وجود، هیتلر دستور حمله به مرزهای خود را داد و تعداد زیادی از سهام نظامی شوروی توسط متجاوز از بین رفته یا دستگیر شدند. تانک KV موجب شوک واقعی، هم در فرمان آلمانی و هم در میان سربازان در جبهه شرقی شد. حضور این هیولا در دشمن، به رغم پیشرفت موفقیت آمیز به داخل اتحاد جماهیر شوروی، حس مبهم عقب ماندگی فن آوری خود را به وجود آورد. با شگفتی، آلمانیها بزرگترین هوایکر KV-2 را که توسط آنها گرفته شده بودند مشاهده کردند و متوجه شدند که در بخشهای همسایه یک تانک KV-1 نیروهای برتر گردانهای پیشرو را از بین برد. سؤال دیگری این بود که ضعف این هیولاها در جنگهای دفاعی. اگر در حین حمله باید دشمن را از دودکش "دود" بکشید، سپس مسیر مسابقه پرتابه دقیقا همان چیزی است که مورد نیاز است. آتش سران سربازان مستقر از آسمان در پناهگاه ها می افتد و هیچ جایی برای پنهان شدن وجود ندارد. اما زمانی که حمله مجددا متوقف می شود، لازم است مسیری برای بریدن زنجیره های پیشرفته و خراب کردن تجهیزات مورد نیاز باشد. معلوم شد که به عنوان نور و سنگین ترین تانک بی فایده است. اتحاد جماهیر شوروی برای دفاع آماده نبود.

البته متخصصان ارتش ارتش، هدف از تکنولوژی دستگیر شده را درک می کنند. مطالعه او، علاوه بر درک قدرت صنعت دفاع شوروی، امکان نتیجه گیری های دیگر را نیز فراهم آورد. قصد استالین را برای حمله به آلمان و تانک KV تایید کرد. عکس سلاح های محاصره زرهی آسیب دیده و تبلیغات تبلیغاتی گوبلز به عنوان اثبات قصد تهاجمی بلشویک ها. بعضی از اسلحه های ماشین آلات ورمچت برای نیازهای خود استفاده می شود.

BT BT و دیگر تکنیک های تهاجمی به زودی از تولید به عنوان غیر ضروری در وضعیت فعلی خارج شد. همان سرنوشت دستاورد هائیتی 152 میلیمتری زرهی است. به نظر می رسید که چنین سرنوشتی تمام "کلیساهای وروشیلوف" را تجربه خواهد کرد. اما تاریخ متفاوت است. با وجود این واقعیت که تانک سری KV تقریبا نسبت به T-34 در تمام جهات پایین تر بود، تولید آنها حتی در لنینگراد محاصره شد. به دلایل آشکار، بازسازی چرخه تکنولوژیکی انجام غیرممکن بود، اما جلوی خودروهای زرهی مورد نیاز بود، به طوری که تولید ماشین ها نه تنها باعث خاموش شدن، بلکه حتی افزایش تولید کارخانه های فلزی و ایزورا را نکرد. به همین ترتیب در "Tankograd" از شهر چلیابینسک آمد. مشکلات موتورهای V-2 وجود داشت: امکانات اصلی تولید قبل از جنگ در خارکف بود و نازی ها آن را اشغال کردند. از این مشکل بیرون آمد، نصب موتورهای بنزینی M-17، که، البته، قابلیت های جنگی فن آوری را کاهش داد.

"C" به معنای "سرعت بالا"

با وجود این واقعیت که ماهیت مدرن از جنگ شامل دادن کم سرعت زره پوش، مخزن تاریخ KV-1 به پایان رسیده است. زمانی که بسیاری از کاستی از این ماشین، و او تا به حال مزایای آشکار، مانند حفاظت خوب و نفوذ پذیری بالا. مشخصات سرعت پایین تجهیزات محاصره، ساخته شده از تلاش برای انطباق ویژگی های "کلیموف" به میدان جنگ مانور مدرن است. به نظر می رسید KV-1C، که به جرم به 42.5 متر کاهش یافته است. چنین "سبکی" نازک شدن زره ها، کرم ها و کاهش محدودیت برای پرتابه مهمات 94 (بعد 114) رسیده بود. و به حساب ادعاهای سربازان به گیربکس، آن را توسط یک کامل تر جایگزین شد. تانک های متوسط هنوز هم ناموفق، T34 کمی وزن بیش از 30 تن، و در همان نیروگاه برق بسیار مانور بیشتر بود. و اضافه شده به نام حرف "C" به معنای "سریع".

تغییرات دیگر

در اوت 1942، او وارد یک نمونه جدید از خودروهای زرهی، KV-85. این تغییر عمیق از همان KV-1C بود، تفاوت در تفنگ کالیبر برجک بود (در تفنگ DT-5، روشن است نام خود را، آن 85 میلی متر بود)، کاهش تعداد خدمه به چهار نفر (ثابت توپچی های غیر ضروری)، کاهش مهمات در حالی که حفظ شاسی مشابه. این برج که توسط ریخته گری انجام شد.

تلاشهای دیگر به استفاده از SQ سمت موفق وجود دارد. بر اساس اسلحه خود رو خود را ساخته شد، خزنده ایجاد "زره پوش"، مجهز به دو یا چند اسلحه از کالیبر های مختلف (CV-7)، 122 میلی متر هویتزر U-11. پس از پیروزی در مسکو، مشخص شد که از حمله اجتناب ناپذیر است، و یک بار دیگر در زمان نمونه از سلاح های تهاجمی. KV-8 خارجی بسیار شبیه به نمونه اولیه بود، و حتی شبح خود را با توجه به دکوراسیون خاص به تصویر می کشد هر بشکه توپخانه شبیه سازی شده بود، اما این یک شعله افکن بود. تفنگ در برج نیز نسبتا کم در آن روزها پیدا شده است "EP".

بازیابی از نبرد آسیب دیده وسایل نقلیه و تراکتور: همچنین انواع دیگر تجهیزات مکمل و کمکی بر اساس HF شاسی وجود دارد.

HF و "ببر"

سرنوشت مخزن KV به لحاظ تاریخی بسیار موفقیت آمیز نبود. در نیمه اول سال از جنگ، او بود کمی در تقاضا، نیاز به یک روش کاملا متفاوت است، و در زمان انتقال نیروهای شوروی در تعیین تهاجمی منسوخ شده است. سنگین جدید تانک، از ویژگی های که همچنین با کیفیت از HF همبسته، به عنوان وزن سیاسی Iosifa Stalina نسبت به اثر دفتر سیاسی "اولین افسر قرمز" بود است.

در نوبه خود از سال های 1942 و 1943 است، آلمان ظاهر شد "ببر". این دستگاه بسیار آرام و سنگین بود، شاسی آن حتی کمتر قابل اعتماد تر از HF، اما تفنگ 88 میلیمتری به او این فرصت را به ضربه زدن به اهداف با قدرت زرهی از راه دور، اجازه نمی دهد به بازگشت به آتش. در فوریه 1943، برای یک روز در لنینگراد کشته 10 HF-1، که از دور با سه "ببر" به ضرب گلوله کشته شد. از سال 1943، تولید خود را محدود شد.

سهم خود را به پیروزی مخازن KV هنوز هم، و اثبات این بسیاری از آثار تاریخی به افتخار تانکر ما در بسیاری از شهرستانها که از طریق آن جاروب یک دعوا شفت آتشین ساخته است. یادآوری یک بار ماشین توانمند و از قهرمانی کارگران در عقب، برندگان شمشیر کووا و تعهد نزدیک تعطیلات روشن ما.