واقعیت این است که طبیعت انسان است پیچیده، دوسوگرا، ما برای یک مدت طولانی مطمئن شوید. داستایفسکی بزرگ مورد استفاده در مورد رویارویی جهانی از ایده آل سدوم و ایده آل از مدونا می گویند، و در میدان نبرد همواره روح انسان بوده است. مردم هنرمند تولستوی در مقایسه با رودخانه ها از آب است که به خوبی و با شکوه جریان، رپیدز کوه خروشد، گرداب، و سپس سفت گرداب، در سطحی شفاف. و گاهی اوقات فرد نمی داند تا پایان خود را، او به گوشه های دور از طبیعت خود نگاه نمی کند. در حالی که برخی شرایط در زندگی او را از دایره معمول از همه چیز به ارمغان بیاورد.
ترس کشتن
یکی از این شوک جنگ است. در سپیده دم از خشونت انسان و قتل پدیده امری عادی بود. اما قرن بیشتر از نژاد بشر را از اجداد ماقبل تاریخ خود را از هم جدا، سخت تر از آن را به سلاح در نوع خود بود. برای آشنایی با نحوه تغییر نگرش انسان در جنگ، نوشته شده بسیاری از مطالعات روانی و آثار داستانی. چه باید اول زنده ماندن هر فرد عادی، زمانی که دست او سلاح داده می شود و گفت برای کشتن؟ وحشت در این واقعیت است که شما را مجبور به محروم کسی که از زندگی است.
به یاد داشته باشید که چگونه درک انسان از جهان در رمان جنگ شولوخوف را "دن آرام"! هنگامی که گرگوری Melekhov اولین بار ریختن خون دشمن، همه آن تظاهرات، درونی خود را "من" مخالف خشونت، و برای یک مدت طولانی قهرمان می رود خود را نه. هر دو او را کشتن و یا از بین بردن آن: Melekhov انتخاب مواجه است. اما در حقیقت بسیار از مرگ ممکن است بهانه ای برای آن نیست. این رو نتیجه گیری اولین بار در مورد چگونه به تغییر نگرش انسان در جنگ: او شروع به درک به وضوح شکنندگی، آسیب پذیری و ارزش بزرگ از زندگی. نه تنها خود - زندگی به طور کلی، همه! بنابراین، فرماندهان در طول جنگ تلاش به عنوان کوچک که ممکن است به مردم خود را به خطر.
و قهرمان یک محصول در موضوعات خط مقدم - تبادل نظر Vaskov از "Dawns در اینجا آرام ..." واسیلیف - احساس گناه شخصی و مسئولیت برای هر دختر، توپچی های ضد هوایی، که در طول ضبط از خرابکاران دشمن کشته شد. و چگونه این نگرش یک انسان در جنگ: آن را کاملا متفاوت، به آرامی بیشتر لرزش و درک سکوت زمان صلح آشنا، وضعیت امنیت، عدم اضطراب.
ترس از کشته شدن
لو نیکلایویچ تولستوی به نام جنگ غیر طبیعی برای انسان، اشغال هیولا است. چرا؟ از آنجا که به خودی خود از تخریب شخص انسان - مزخرف است، یک سوء تفاهم غم انگیز، که حق ندارد به وجود داشته باشد. هر چند اعتقاد بر این است که فرد متعلق به گونه های جانوری، هنوز در حال عقل منطقی زندگی و احساسات، به جای غریزه کور. ترس از کشته شدن را تحت الشعاع قرار ذهن، هل دادن برای ظلم و ستم بی مورد است. ارزش جنگ برای انسان است در این زمینه؟ به اندازه کافی عجیب، آن را تبدیل به یک نوع از محک که توسط آن تایید درجه رشد و بلوغ از فرد است. می توانید یک سرباز جلوگیری خود را که آیا به سرکوب غریزه تخریب، برای متوقف کردن، به فراغت دشمن، و یا خواهد همه چیز و همه در وحشت بین ببرد، چه ویژگی ها و کیفیت های اخلاقی نشان می دهد روانی دیگر - همه جنگ به ارمغان می آورد.
روند نابودی خود را
این هیچ راز که از مشارکت در جنگ اغلب بیدار basest، تاریک، غرایز حیوانی مردم است. ، زمانی که شوک اول زمانی که احساسات کند می، بسیاری موفق به پاسخ دادن به قتل حاد و دردناک است. و چه چیزی بیشتر، حتی برخی از تجربه سرخوشی از قدرت مطلق خود، مسامحه. افسوس، بسیاری از مردم در طول جنگ، از دست دادن همه حس از واقعیت. و پس از آن رفتن را از طریق چیزی شبیه به یک شکست روانی، تلاش برای انطباق با زندگی غیر نظامی. کسانی که افغانستان و چچن به تصویب رسید، اعضای دیگر درگیری های بزرگ و کوچک محلی اغلب نیاز نه تنها توانبخشی فیزیکی پس از صدمات، بلکه معنوی، اخلاقی. تروما شفا بسیار طولانی تر و سخت تر!
ظهور شاهکار
جنگ - آن را فقط یک چک در انسانیت انسان، بلکه در شجاعت شخصی، از خود گذشتگی، اراده و شکیبایی است. چرا در شرایط مشابه، برخی از قهرمانان، و دیگران تبدیل - خائن، آنچه را که طبیعت از قهرمانی است - مانند پرسش ها توسط صاحبان آثار در موضوع نظامی است. پاسخ قطعی، البته که نه. اما بسیار بستگی به فرد، قوانین و تنظیمات اخلاقی او. انگیزه - چرا، برای چه، برای چه دست به اسلحه برده و مردم را به خطر. اگر بالاتر از همه میل به خود را حفظ کند، زندگی خود را - یک گام به سمت خیانت است. اگر وهله اول می باشد میل به محافظت از میهن، خانه، خانواده، دوستان خود را - شخصی که مرتکب یک گام به جاودانگی.