رویکرد رفتارگرایی: شرطی شدن کلاسیک و عمل

رویکرد رفتارگرایی کلاسیک - یکی از جهات اصلی در روانشناسی، که روش مشاهده و تجربی مطالعه واکنش به محرک های خارجی توجیه ریاضی برای ارتباط بیشتر بین این متغیرها است. توسعه رفتارگرایی پیش نیاز برای تشکیل روش تحقیق دقیق در روانشناسی، انتقال از نتیجه گیری های نظری را به ریاضی موجه بود. این مقاله به شرح: رویکرد رفتار گرایی را به مطالعه شخصیت، تاریخ این منطقه و اهمیت آن در جامعه امروز است. دومی توسط به عنوان مثال از استفاده از اصول رفتاری در توسعه علوم سیاسی ارائه شده است.

رویکرد رفتارگرایی در روانشناسی

رفتارگرایی در روانشناسی در روش فلسفه پوزیتیویسم که در نظر بر اساس پدید آمده به منظور علمی مطالعه به طور مستقیم مشاهده. از این رو، هدف از مطالعه روانشناسی باید باشد رفتار یک فرد که در واقعیت، نه آگاهی و یا ناخودآگاه وجود دارد، که غیر ممکن به مشاهده.

اصطلاح "رفتارگرایی" می آید از زبان انگلیسی و معنی رفتار "رفتار." پس زمینه آن، شکل گیری و توانایی مدیریت آن - بنابراین، به منظور مطالعه این روند در روانشناسی و رفتار است. کنش ها و واکنش فرد یک واحد از مطالعه رفتارگرایی است، و رفتار خود را بر روی فرمول شناخته شده ساخته شده است "محرک - پاسخ".

رویکرد رفتارگرایی فرد به بدن دانش، که در مطالعات تجربی رفتار حیوانات بر اساس تبدیل شد. طرفداران این جهت در روانشناسی یک چارچوب روش، هدف، موضوع، روش های مطالعه، و همچنین روش برای اصلاح رفتار ایجاد شده است. برخی پایان نامه رفتارگرایی پایه و اساس علوم دیگر، که هدف آن مطالعه رفتار انسان است تبدیل شد. اما سهم بزرگ به خصوص در تئوری و عمل آموزش و آموزش فرزندان ساخته شده است.

نمایندگان رفتارگرایی در روانشناسی

سابقه ای طولانی در توسعه و بهبود روش های علمی خود را از تحقیق و درمان رویکرد رفتارگرایی است. نمایندگان خود را با مطالعه اصول ابتدایی رفتار حیوانات آغاز شد و به برنامه های عملی از این سیستم دانش در انسان است.

بنیانگذار رفتارگرایی کلاسیک واتسون طرفدار این دیدگاه که واقعی فقط از آنچه مشاهده می شود بود. او اهمیت به مطالعه 4 اعمال رفتار انسان:

• واکنش قابل مشاهده است.
• واکنش پنهان (تفکر)؛
• ارثی، واکنش های طبیعی (به عنوان مثال، خمیازه کشیدن)؛
• واکنش های طبیعی پنهان (فرآیندهای درونی فعالیت های حیاتی).

او متقاعد شده که قدرت واکنش بستگی به قدرت محرک بود، و یک فرمول S = R. پیشنهاد

پیرو واتسون تورندایک نظریه بیشتر و در بر داشت زیر قوانین اساسی رفتار انسان فرموله شده:

• ورزش - رابطه بین شرایط و واکنش به آنها، بسته به تعداد از پخش.
• آمادگی - انتقال تکانه های عصبی وابسته به حضور آمادگی داخلی برای آن فرد است.
• انجمنی برشی - اگر از کثرت از محرک های فردی پاسخگو به یک، آنهایی که باقی مانده خواهد شد یک واکنش مشابه بیشتر شود.
• اثر - اگر اقدام خرس برای لذت بردن، این رفتار مکرر تبدیل خواهد شد.

تایید تجربی از مبانی نظری این نظریه متعلق به دانشمند روسی ایوان پاولوف. او بود که به صورت تجربی ثابت کرد که حیوانات می توانید فرم واکنشهای شرطی، که استفاده از محرکهای خاص ارائه شده است. بسیاری از مردم تجربه اش با تشکیل واکنش شرطی یک سگ به نور در قالب ترشح بزاق بدون آرماتور در قالب مواد غذایی می دانند.

در 60 سال توسعه رفتارگرایی گسترش یافته است. اگر قبل از آن به عنوان مجموعه ای از واکنش های افراد به محرک های دیده می شد، که از آن به بعد آغاز می شود مقدمه ای از این طرح به متغیرهای دیگر است. به عنوان مثال، E. تولمن، نویسنده رفتارگرایی شناختی، به نام عملکرد شناختی مکانیزم موقت. در آزمایش های خود را با موش، او نشان داد که حیوانات پیدا کردن یک راه از پیچ و خم در راه به خوراک در شیوه های مختلف، به دنبال مسیر ناشناخته. بنابراین، آن را نشان داده شده است که هدف از حیوانات مکانیسم مهم تر برای رسیدن به آن است.

اصول رفتارگرایی در روانشناسی

به طور خلاصه نتیجه گیری در توسط نمایندگان رفتارگرایی کلاسیک وارد شدند، از اصول چند این روش وجود دارد:

• رفتار - که پاسخ هر فرد به محرک های محیطی، که توسط آن سازگار (واکنش ممکن است هر دو خارجی و داخلی) است.
• شخصیت - تجربه شده توسط فرد در این دوره از زندگی، مجموعه ای از رفتارها به دست آورده است.
• رفتار انسان را تشکیل محیط اجتماعی، به جای فرایندهای داخلی.

این اصول - آن tezisno مفاد رویکرد کلاسیک، که بعدها تکامل یافت و پیروان و منتقدان به چالش کشید.

تهویه انواع

توسعه انسانی با یادگیری رخ می دهد - فرآیند یادگیری در تعامل با جهان خارج است. این مهارت های مکانیکی، و توسعه اجتماعی و عاطفی. با توجه به تجربه و رفتار تشکیل شده است. رویکرد رفتارگرایی با توجه به انواع مختلفی از یادگیری، در میان است که معروف ترین آنها -مخصوصا و شرطی سازی کلاسیک.

کردن عامل فراهم می کند برای جذب تدریجی از تجربه انسانی، که در آن هر یک از اعمال او یک واکنش خاص به دنبال دارد. بنابراین، کودک می آموزد که اگر شما پرتاب اسباب بازی، ممکن است پدر و مادر آزار.

شرطیسازی کلاسیک به فرد که برای یک رویداد بعدی است صحبت می کند. به عنوان مثال، کودک متوجه می شود که این عمل خواهد شد طعم و مزه شیر که مادران شیرده است. این شکل گیری انجمن، که اعضای آن انگیزه دیگری، به دنبال دیگری است.

نسبت محرک و پاسخ

از لحاظ تئوری، پیشنهاد واتسون و پاولوف ایده عملا منطقی است که محرک پاسخ به آن (S - R) از اختیار روانشناسی "غیر علمی" نمایندگی از وجود "روحانی نامرئی" در انسان صورت گرفته است. مطالعات انجام شده بر روی حیوانات به زندگی روانی انسان افزایش یافته است.

اما توسعه این نظریه تغییر طرح "محرک - پاسخ". بنابراین، تورندایک اشاره کرد که انتظار تقویت تقویت ارتباط بین محرک و پاسخ. بر این اساس، یک فرد انجام یک عمل اگر انتظار یک نتیجه مثبت یا اجتناب از عواقب منفی (مثبت و تقویت منفی).

E. تولمن نیز در نظر گرفته این طرح ساده و ارائه آنها: S - من - R، که در آن بین محرک و پاسخ خصوصیات فیزیولوژیکی منحصر به فرد از فرد، تجربه شخصی خود، وراثت هستند.

یادگیری از دیدگاه رفتارگرایی

رفتارگرایی اساس برای توسعه رویکرد رفتاری به روانشناسی تبدیل شد. هر چند اغلب این مناطق و شناسایی و در عین حال بین آنها تفاوت معنادار وجود دارد. رویکرد رفتارگرایی هویت به عنوان نتیجه یادگیری به عنوان یک مجموعه ای از واکنش خارج ارائه بر اساس که رفتار تولید می شود می داند. بنابراین، در رفتارگرایی به معنی تنها این اقدامات که از خارج آشکار است. رویکرد رفتاری به طور گسترده تر. این شامل اصول رفتارگرایی کلاسیک، رویکرد شناختی و شخصی، به عنوان مثال. E. مطالعه موضوع و اقدامات داخلی بدن (افکار، احساسات، نقش) که توسط فرد ایجاد شده و برای آن مسئول است.

رویکرد رفتاری است که بسیاری از تغییرات، شده در میان است که شایع ترین - نظریه یادگیری اجتماعی بندورا و دیوید راتر. دانشمندان درک رفتار انسان گسترش یافته است. آنها معتقد بودند که اقدامات فردی نه تنها توسط عوامل خارجی، بلکه استعداد داخلی تعیین می شود.

بندورا اشاره کرد که انتظارات آمادگی ورا - به عنوان عوامل تعیین داخلی - تعامل با پاداش و مجازات، عوامل خارجی به همان اندازه. او همچنین شوید که شخص قادر به به طور مستقل رفتار خود را تحت تاثیر رابطه به جهان اطراف او تغییر آن نیست. اما مهمتر از - فرد می تواند یک طرح جدید با استفاده از مشاهدات ساده از رفتار افراد دیگر حتی بدون تاثیر مستقیم خود را ایجاد کنید. به گفته محققان، یک فرد دارای یک توانایی منحصر به فرد به خود تنظیم رفتار خود را.

J .. راتر، در حال توسعه این نظریه، سیستم پیش بینی ارائه شده از رفتار انسان است. با توجه به دانشمند، فرد خواهد بر اساس 4 شرایط عمل می کنند: رفتار بالقوه (درجه احتمال رفتار در هر محرک)، انتظار (تخمین احتمال تقویت موضوع در پاسخ به رفتار خود)، ارزش تقویت (ارزیابی واکنش اهمیت شخصی به عمل) و روانی وضعیت (محیط خارجی که در آن عمل می تواند رخ دهد). بنابراین، رفتار بالقوه بستگی به ترکیبی از این سه عامل است.

از این رو، یادگیری اجتماعی - جذب مهارت ها و الگوهای رفتاری در جهان اجتماعی، است که توسط هر دو از عوامل خارجی و زمینه داخلی فرد تعیین می شود.

رویکرد رفتارگرایی سیاسی

به جای روش های قانونی معمول در علوم سیاسی است که قانونی، نهادهای سیاسی مورد مطالعه، در 50S رفتارگرایی آمد. هدف آن به مطالعه ماهیت بود رفتار سیاسی مردم به عنوان شهروندان و گروه های سیاسی است. این روش به ما اجازه کیفی و کمی تجزیه و تحلیل فرایندهای سیاسی است.

رویکرد رفتارگرایی در علوم سیاسی به مطالعه رفتار فردی به عنوان بخشی از نظام سیاسی اعمال می شود و تشویق آن به محرک - انگیزه ها و منافع. تشکر از او، در علوم سیاسی تبدیل شده اند صدایی واژه هایی مانند "شخص"، "مجموعه"، "باور"، "افکار عمومی"، "رفتار مردم است."

نظریه های اصلی

1. تاکید باید توجه را از نهادهای سیاسی در رفتار افراد در زندگی از دولت تغییر کند.
2. اصول اصلی: علوم سیاسی نیز باید مورد مطالعه قرار به طور مستقیم توسط روش دقیق تجربی مشاهده شده است.
3. تم غالب مشارکت سیاسی است که در یک گرایش روانی است.
4. در این مطالعه از زندگی سیاسی باید به دنبال کشف روابط علت و معلولی است که در جامعه وجود داشته باشد.

نمایندگان رفتارگرایی در علوم سیاسی

بنیان گذاران این رویکرد رفتاری به سیاست چارلز مریام، آقای Gosnell، D. لاسول. آنها به این نتیجه رسیدند که روش علوم سیاسی لازم «عقلانی» کنترل و برنامه ریزی اجتماعی بود. با استفاده از این ایده از ترستون، رابطه رفتار انسان و تنظیمات آن، محققان آن را به علوم سیاسی اقتباس و اجازه از تجزیه و تحلیل نهادهای دولتی حرکت را به عنوان هدف اصلی مطالعه به تجزیه و تحلیل قدرت، رفتار سیاسی، افکار عمومی و انتخابات است.

ادامه این ایده در آثار ص Lazersfelda، B. Barelsona، A. کمپبل، D. استوکس و دیگران پیدا شده است. آنها مورد تجزیه و تحلیل روند انتخابات در امریکا، رفتار افراد در یک جامعه دموکراتیک خلاصه شده و به چند نتیجه آمد:

• حضور بسیاری از شهروندان در انتخابات استثنا و نه قاعده آن است که؛
• منافع سیاسی بستگی به سطح آموزش و پرورش و درآمد یک فرد؛
• شهروندان متوسط، به عنوان یک قاعده، ضعیف در مسائل مربوط به جامعه سیاسی آگاه؛
• نتایج انتخابات تا حد زیادی بر وفاداری گروه بستگی دارد.
• علوم سیاسی باید به نفع مشکلات واقعی انسان در زمان بحران توسعه یافته است.

بنابراین، توسعه از روش رفتارگرایی در علوم سیاسی را متحول کرده است و یک پیش نیاز برای تشکیل از علوم کاربردی از زندگی سیاسی جامعه شد.